تبيين ويژگي هاي فضايي منظر حمايت كننده درمان كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم

شيوع چشمگير بيماري اوتيسم، به‌عنوان اختلال رشدي عميق در كودكان، را مي‌توان نتيجه زندگي ماشيني عصر حاضر دانست. اختلالي كه پاسخ‌هاي كاملي را از درمان‌هاي دارويي دريافت ننموده است. لذا استفاده حمايت‌هاي درماني طبيعي و بهره‌گيري از قواي طبيعت، به‌عنوان يكي از راهكارهاي مكمل شناسايي مي‌شود. اين مطالعه با هدف دستيابي به معيارهاي طراحي منظر حمايت‌كننده درمان كودكان اوتيسمي انجام شده تا با شناسايي «معيارهاي طراحي منظر پاسخده به نيازهاي كودكان اوتيسمي» راهكارهاي بهره‌گيري از اين معيارهاي كيفي فضايي را ارائه نمايد. اهميت اين پژوهش آنجاست كه در جهت دستيابي به جزييات قابل اجرا در فضاهاي حمايت‌كننده درمان بيماران اوتيسم گام برداشته است؛ به‌گونه‌اي كه بتوان از نتايج آن به‌عنوان احكام طراحي بهره برد. تحقيق حاضر با ماهيت نظري كاربردي، رويكرد تركيبي كمي و كيفي و راهبرد مطالعه موردي انجام شده است. ابزار گردآوري داده‌ها در اين مطالعه شامل مطالعات كتابخانه‌اي بر پژوهش‌هاي مرتبط با هدف دستيابي به چارچوب نظري مستحكم، مشاهده رفتاري و مصاحبه با تكنيك دلفي با كارشناسان مشاركت‌كننده بوده است. جامعه هدف در مصاحبه صورت گرفته، شامل 30 نفر از روانشناسان و كارشناسان حوزه كودكان اوتيسم در شهر تهران بوده كه با راهبرد هدف‌مند و غيرتصادفي و با اتكاء بر اصل اشباع انتخاب شده‌اند. داده‌هاي گردآوري شده از طريق نرم‌افزار NVivo مورد تحليل واقع شده و براي ارتقاء اعتبار يافته‌ها از روش مثلث‌سازي1 بهره گرفته شده است. بر اساس يافته‌ها و نتايج مطالعه، مؤلفه‌هاي منظر حمايت‌كننده درمان كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم شناسايي شدند. در ادامه، اين نتايج منجر به ارايه پيشنهادات خاص براي طراحي و يا هدايت فضايي شد. تدابير و احكامي كه مبتني بر جزييات خاص، بر فرآيند بهبود كودكان استفاده كننده، تأثير مثبت خواهد داشت.