ساماندهي ميدان گل ها محله مرزداران، با رويكرد شهر دوستدار كودك در جهت سلامت روان كودكان

يكي از راه‌هاي مقابله با تنگناهاي زندگي امروزي كودكان، احياء ارزش‌ها و مفاهيم محله‌اي از طريق آگاه‌سازي اهميت فضاهاي بازي و ايجاد فضاهاي تفريحي چندمنظوره است. ازاين‌رو برنامه‌ريزي پارك و فضاي بازي كودكان در نزديكي محل سكونت، با استفاده بهينه از عناصر طبيعي و ايمن‌سازي راه‌ها، گامي مهم در ايجاد محله سالم محسوب مي‌شود. با توجه به غلبه استفاده از فضاهاي باز جمعي به‌جاي فضاهاي باز خصوصي در شهرهاي بزرگ ايران هرچند مكان‌هاي دوستدار كودك ضرورتي مطلق براي رشد كودكان ما نيستند؛ ولي به‌عنوان مزيت اصلي منجر به سلامتي فيزيكي و رواني آن‌ها مي‌‌شوند. اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ نوع و روش توصيفي تحليلي مي‌باشد. ابزار و روش گردآوري اطلاعات، اسنادي و كتابخانه‌اي و سپس مصاحبه و پرسشنامه است. در اين مقاله ميدان گل‌ها در محله مرزداران، از نظر شاخص‌هاي مورد بررسي در آمريكا و شهر نيويورك (امنيت، وجود فضاهاي تفريحي، ايمني معابر و راه‌ها و مبلمان) مورد بررسي قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS براساس (آزمون تي‌تك نمونه‌اي) مي‌‌باشد و با استفاده از روش نمونه‌گيري حجم جامعه نامعين و سؤالات براساس طيف ليكرت سنجيده شده‌اند كه با انحراف استاندارد 0.667 با تعداد 170 نفر انجام شد. نتيجه حاصل، نشانگر آن است كه فاصله اطمينان در هردو سطح بالا و پايين وضع موجود مقداري كم‌تر از ميزان حد متوسط گويه‌ها را نشان مي‌دهد. فاصله اطمينان از وضعيت كلي ساماندهي ميدان گل‌ها محله مرزداران براساس شاخص‌هاي شهر دوستدار كودك در وضعيت مطلوبي قرار ندارد. لذا در فرضيه تحقيق مي‌توان گفت كه فرضيه تحقيق در سطح اطمينان بالاي 95 درصد معناداري مي‌باشد پس دراين صورت فرضيه تأييد مي‌‌شود و نشان‌دهنده وضعيت نامطلوب شاخص‌هاي ساماندهي ميدان گل‌ها محله مرزداران بر اساس شاخص‌‌هاي شهر دوستدار كودك مي‌باشد.