اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر افسردگي و متابعت درماني بيماران مبتلا به لوپوس سيستميك

مقدمه: هدف پژوهش حاضر‌، بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر افسردگي و متابعت درماني بيماران مبتلا به لوپوس سيستميك بود. روش‌كار: پژوهش حاضر با شيوه شبه آزمايشي ( پيش آزمون پس آزمون همراه با گروه‌ كنترل و مرحله پيگيري سه ماهه) بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي بيماران مبتلا به لوپوس تحت درمان، در بيمارستان هاي شيراز در سال1397‌بود؛ كه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس از بين جامعه750 نفري، 60 زن انتخاب شدند و سپس بصورت تصادفي در دو گروه 30نفره كنترل و گروه آزمايش گمارده شدند. گروه آزمايش مداخله آموزشي درمان پذيرش و تعهد را طي سه ماه در 12 جلسه90 دقيقه اي، دريافت نمودند ولي گروه كنترل در معرض فعاليتي قرار نگرفتند؛ نهايتاً پس از سه‌ماه گروه‌ها مورد سنجش قرار گرفتند. پرسشنامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه افسردگي بك و پرسشنامه‌ متابعت‌درماني بود. داده‌ها بوسيله تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر تحليل شد. يافته ها: يافته هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه پرتكل هاي آموزشي درمان پذيرش و تعهد بر كاهش افسردگي و متابعت‌درماني زنان مبتلا به لوپوس سيستميك تاثير معناداري داشته است(p 0/0001). نتيجه گيري: مطابق با يافته هاي پژوهش حاضر، مي توان از بسته هاي آموزشي پذيرش و تعهد جهت بهبود افسردگي و متابعت‌درماني زنان مبتلا به لوپوس بهره برد.