ارزيابي ريسك مواجهه شغلي با ذرات قابل استنشاق و سيليس كريستالي در صنعت سيمان

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف ارزيابي ريسك مواجهه ي شغلي با ذرات قابل استنشاق سيمان و سيليس موجود در آن در يك واحد صنعتي توليد سيمان واقع در استان خراسان رضوي انجام شد. جهت تعيين غلظت NIOSH توصيه شده توسط MDHS 101/ روش كار: در اين مطالعه مقطعي با استفاده از روش استاندارد 2 جهت تعيين غلظت (XRD) ذرات قابلاستنشاق سيمان در هواي منطقه تنفسي كارگران و از روش پراش سنج پودري پرتو ايكس ذرات قابل استنشاق سيليس بلوري استفاده شد. همچنين از روش ارائه شده توسط انستيتو ايمني و بهداشت شغلي سنگاپور به منظور ECS ارزيابي ريسك بهداشتي ذرات قابل استنشاق سيمان و سيليس موجود در آن استفاده شد. بر اساس پيشنهاد حجم نمونه برآورد شده 42 نفر محاسبه و از منطقه تنفسي نمونه برداري انجام گرفته است. يافتهها: مواجهه كارگران شاغل در اكثر بخش هاي كارخانه سيمان مورد مطالعه با ذرات قابل استنشاق سيمان و سيليس كريستالي ACGIH و OEL بيش از مقادير استاندارد بوده است. نتايج مربوط به ارزيابي ريسك مواجهه كارگران در واحدهاي مختلف نشان داد كه سطح ريسك ذرات قابل استنشاق سيمان در قسمت كوره كم و در ساير واحدها متوسط و سطح ريسك مواجهه با ذرات قابل استنشاق سيليس در واحد آسياب مواد زياد و در ساير واحدها خيلي زياد بوده است. نتيجه گيري: بر اساس نتايج مطالعه، كارگران صنعت سيمان مورد نظر در معرض ريسك متوسط ذرات قابل استنشاق سيمان و ريسك بالاي مواجهه با سيليس قرار دارند.