درمان كم خوني ، انتقال خون و جايگزينهاي آن در بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه : مروري بر شواهد موجود

مقدمه: كم خوني در بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه (ICU) شايع است. انتقال سلول هاي خوني با عوارض جانبي همراه ICU بوده كه خود به صورت مستقل بر پيامد بيماران تاثيرگذار است. در اين مقاله مروري، اتيولوژي كم خوني در بيماران بستري در و استراتژي هاي موجود جهت مديريت آن بررسي شد. Scholar Google و Scopus ،PubMed روش كار: در اين مطالعه، جست و جو در منابع علوم پزشكي با كليد واژه هاي آنمي، اريتروپويتين، سلول هاي قرمز خوني، ترانسفيوژن خون و بيماري بحراني يا مراقبت ويژه انجام شد. بعد از مرور عناوين و چكيده مقالات، تمام مطالعات باليني مرتبط در اين گروه از بيماران وارد مطالعه شدند. يافتهها: در اكثر مطالعات، شواهد موجود بر استفاده از پروتكل هاي سختگيرانه انتقال سلول هاي قرمز خون (سطوح هموگلوبين كمتر از 7 گرم در دسي ليتر) را نسبت به سطوح بالاتر هموگلوبين (بيش از 10 گرم در دسي ليتر) حمايت مي كند. تنها بيماران با 10 گرم در دسي ليتر با بيماري هاي قلبيعروقي حاد يا مراحل اوليه سپسيس شديد، ممكن است از سطوح بالاتر هموگلوبين 9 تزريق فرآورده خوني سود ببرند. ICU نتيجه گيري: با توجه به اتيولوژي چند معلولي كم خوني در بيماران بستري در ، كم خوني تاثير منفي بر پيامد بيماران دارد. انتقال خون با خطر عوارض جانبي جدي همچون سندروم اختلال نارسايي حاد تنفسي همراه است. خطر بالقوه در مقابل منافع حاصله از اين فرآورده ها بايد در هر بيماري كه نياز به دريافت دارد، به صورت فردي سنجيده شود.