مروري بر سينتيك پخت نانوكامپوزيت هاي اپوكسي/نانورس

رزين اپوكسي يكي از مهم ترين پليمرهاي حرارتي است كه به دليل خواص فيزيكي و مكانيكي و شيميايي عالي در صنايع چسب، الكترونيك، مواد كامپوزيت با كارايي بالا، تركيبات قالب گيري و پوشش ها مورد استفاده قرار مي گيرد. افزودن نانوذرات خاك رس اصلاح شده با پلي اكسي پروپيلن دي آمين، دماي پخت را افزايش مي دهد و اصلاح سطح نانوذرات خاك رس، مي تواند نقش تأخيري در واكنش بين رزين اپوكسي با سخت كننده داشته باشد. در پژوهشي ديگر با افزودن نانوذرات خاك رس اصلاح شده با آمينوسيلان بر رزين اپوكسي نشان داده شد جريان گرمايي افزايش و دماي بيشينه نانوكامپوزيت، مقداري كاهش پيدا مي كند. همچنين سرعت واكنش پخت نانوكامپوزيت پرشده با نانوذرات اصلاح شده با مونتموريلونيت (OMMT) بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد مدل هوري نمي تواند ابتداي واكنش را خوب توصيف كند و همچنين افزودن نانوذرات خاك رس (Cloisite 25A) باعث افزايش انرژي فعال سازي رزين اپوكسي مي شود. مدل هاي متفاوتي براي ارزيابي و توصيف واكنش پخت و مدل سازي نانوكامپوزيت هاي اپوكسي در حضور نانوذرات خاك رس بررسي شده است. در اين پژوهش به معرفي مدلسازي سينتيك پخت نانوكامپوزيت هاي اپوكسي و اثر اضافه كردن نانوذرات خاك رس و نانوذرات خاك رس بهبود يافته بر مقدار انرژي فعال سازي، سرعت پخت، درجه پخت، جريان گرمايي و مدل سازي سينتيك پخت پرداخته شده است.