بررسي اثرات آستانه‌اي بدهي‌هاي دولت به ‌نظام بانكي بر رشد اقتصادي در ايران

رشد اقتصادي مستمر يكي از مهم ترين شاخص‌هاي ثبات اقتصادي هر كشوري تلقي مي شود. رشد بدهي دولت به‌نظام بانكي در ايران نگراني‌هايي را در خصوص تأثير آن بر رشد اقتصادي افزايش داده است. به دليل اهميت موضوع، اين پژوهش تأثير آستانه‌اي نسبت بدهي دولت به نظام بانكي بر رشد اقتصادي را در ايران طي دوره زماني 1395 1360 بررسي نموده است. اطلاعات اين پژوهش از بانك اطلاعات اقتصادي بانك مركزي استخراج گرديده است. به منظور تخمين مدل از الگوي رگرسيون انتقال ملايم (STR) و براي انجام محاسبات از نرم‌افزار Eviews10استفاده ‌شده است. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه ميزان حدآستانه‌اي نسبت بدهي دولت به نظام بانكي از GNP برابر 45.4‌درصد است.  همچنين نتايج تحقيق بيانگر اينست كه زمانيكه نسبت بدهي دولت به نظام بانكي از GNP كوچكتر از حدآستانه است، بدهي‌هاي دولت به‌نظام بانكي تأثير مثبت معناداري روي رشد اقتصادي دارد و زمانيكه نسبت بدهي دولت به نظام بانكي از GNP بزرگتر از حدآستانه باشد، بدهي دولت به نظام بانكي تاثير منفي معناداري روي رشد اقتصادي دارد.