مكان و بهره‌وري: شواهدي از صنايع توليدي ايران

پژوهش حاضر مي‌كوشد تا با استفاده از عوامل موثر بر بهره‌وري صنعتي در استان‌هاي ايران كه در اين مطالعه به ويژگي‌هاي بنگاه، ويژگي‌هاي شاغلان و ويژگي‌هاي مخارج تقسيم شده است، تمايزات مكاني در بهره‌وري صنعتي را در دوره زماني 1393-1382 بررسي نمايد. در همين راستا، براي محاسبه بهره‌وري صنعتي استان‌ها از شاخص بهره‌وري ديويژيا و براي سنجش عوامل مؤثر بر آن از الگوي اقتصادسنجي داده‌هاي تابلويي با ضرايب تصادفي استفاده شده است. نتايج دلالت بر آن دارد كه بهره‌وري صنعتي استان‌ها از ويژگي‌هاي بنگاه، ويژگي‌هاي شاغلان و ويژگي‌هاي مخارج تأثير مي‌پذيرد. بنابراين و از بعد سياست‌گذاري، اين نتايج مبين ضرورت توجه به عوامل بازدارنده و پيش‌برنده بهره‌وري صنعتي در راهبردهاي توسعه صنعتي استان‌ها است.