انتقال هزينه در صنايع كارخانه‌اي ايران

در ساختار رقابت ناقص، نرخ انتقال هزينه به ويژه براي كشورهايي كه آزادسازي اقتصادي را دنبال مي‌كنند، عامل تعيين كننده اساسي در اثرگذاري افزايش هزينه بنگاه بر قيمت محصول آن است. هدف اصلي تحقيق حاضر، بررسي نرخ انتقال هزينه و عوامل تعيين كننده انتقال هزينه صنايع كارخانه‌اي ايران است. براي اين منظور، با استفاده از ريزداده‌هاي كارگاه‌هاي صنعتي ايران، ميزان انتقال هزينه 114 صنعت كارخانه‌اي در سطح تجميع 4 رقم ISIC محاسبه و سپس، با به‌كارگيري الگوي داده‌هاي تابلويي، عوامل تعيين كننده انتقال هزينه اين صنايع برآورد شده است. بر اساس نتايج اين مقاله، نسبت تمركز و صرفه‌هاي مقياس اثر مثبت و معني‌دار بر نرخ انتقال هزينه دارد. علاوه بر اين مطالعه حاضر نشان مي‌دهد بنگاه‌هايي كه داراي قدرت بازار بيشتر ولي بهره‌وري پايين‌تري هستند در مقايسه با بنگاه‌هاي كه داراي بهره‌وري بالاتر و قدرت بازار پايين‌ترند، توانايي انتقال هزينه بالاتري دارند. همچنين يافته‌هاي اين تحقيق، حاكي از اثر مثبت ولي غيرمعني‌دار تعداد بنگاه‌ها بر انتقال هزينه است. در مجموع، ميزان انتقال هزينه به ساختار بازار بستگي دارد.