ارزيابي پارامتريك كارايي مصرف برق و تجزيۀ شدّت مصرف برق در بخش صنعت ايران

هدف از اين پژوهش تجزيۀ شدّت برق براساس رهيافت پارامتريك (تابع هزينۀ ترانسلوگ) و بررسي ارتباط تغيير فناوري و شدّت برق در صنايع كارخانه اي در سال هاي 1384 تا 1391 است. نتايج محاسبۀ شدّت برق حاكي از آن است كه 18 صنعت داراي مقادير شدّت برق كمتر و برابر با مقدار متوسط بخش صنعت (0.40 درصد) بوده و شدّت برق مرتبط با اين صنايع در دامنه‌ 0.33 تا 0.40 درصد قرار دارد. در اين گروه، صنعت توليد وسايل نقليه و موتوري با سهم توليد نسبي 33.81 درصد و صنعت توليد فلزات اساسي با سهم نسبي مصرف برق 46.09 درصد، به ترتيب بيشترين سهم توليد و مصرف برق صنعت را در اختيار دارند. بررسي روند سالانه تغييرات فناوري و تغييرات شدّت برق كل صنعت، حاكي از آن است كه هر دو شاخص در طول دوره روندي افزايشي داشته و با توجه به اثر مثبت و بزرگ جانشيني، رشد فناوري (اثر فناوري) فاكتوري مهم در تعيين شدّت برق به شمار نمي رود. تجزيۀ شدّت برق، مويد آن است كه اثر فناوري و بودجه اي موجب افزايش كارايي مصرف برق و اثر جانشيني و توليدي سبب كاهش كارايي نهاده‌ برق مصرفي صنعت مي شوند.