ارزيابي تأثير عوامل قيمتي، درآمدي و كارايي بر شدت انرژي در صنعت برق ايران: كاربرد مدل SVAR در نيروگاه‌هاي حرارتي

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي نحوه تأثير عوامل قيمتي، راندمان و درآمدي مؤثر بر شدت انرژي نيروگاه‌هاي حرارتي توليد برق در كشور است. براي اين منظور اثر راندمان (كارايي) نيروگاه‌ها، درآمد حاصل از فروش برق نيروگاه‌ها و قيمت سوخت‌هاي مصرفي بر روي شدت انرژي نيروگاه‌هاي حرارتي در دوره زماني 13971365 با استفاده از روش خود توضيح برداري ساختاري (SVAR) و رويكرد بلانچارد كوآ مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش بر اساس توابع ضربه واكنش نشان مي­دهد، واكنش متغير شدت انرژي نيروگاه‌‌ها به يك تكانه افزايشي به اندازه انحراف معيار وارد بر راندمان، منفي است. اين يافته،‌ انتظار تئوريكي اثر كاهنده راندمان بر شدت انرژي را برآورده مي‌كند. همچنين، به دنبال يك ‌تكانه دائمي وارد شده بر درآمد نيروگاه‌ها، شدت انرژي در نيروگاه‌ها كاهش مي‌يابد. اين يافته از اين منظر كه در بلندمدت با افزايش درآمد بنگاه، تمايل براي بهبود فناوري مورد استفاده افزايش يافته و تقاضا براي انرژي كاهش مي‌يابد، مطابق انتظارات تئوريكي است. علاوه بر اين،‌ به دنبال يك تكانه وارد شده به قيمت انرژي (سوخت نيروگاه‌ها)، واكنش متغير شدت انرژي در نيروگاه‌ها كاهشي است كه اين يافته با انتظار تئوريكي مبتني بر اينكه با افزايش قيمت انرژي، انگيزه‌اي وجود دارد كه دارندگان سرمايه‌هاي انرژي بر به افزايش كارايي و كاهش شدت انرژي متمايل شوند منطبق است. بر اساس  يافته‌هاي تحقيق، بهبود راندمان نيروگاه‌ها از طريق تبديل نيروگاه‌هاي گازي به چرخه تركيبي، استفاده از فناوري‌هاي جديد و واقعي كردن قيمت سوخت توصيه مي‌شود.