اتخاذ رويكرد شناختي در آموزش مفاهيم مكاني و انتزاعي حروف ‌اضافۀ «in» به فارسي‌زبانان و «در» به غيرفارسي‌زبانان

پژوهش حاضر به بررسي معاني مكاني، زمان و انتزاعي حروف ‌اضافۀ »in « به فارسي‌زبانان و »در « به غيرفارسي‌زبانان و نيز مقايسۀ تأثير رويكرد شناختي نسبت ‌به روش سنتي بر يادگيري مفاهيم مختلف اين حروف ‌اضافه مي‌پردازد. لذا، ابتدا معناي مكاني و پيش‌نمونه‌اي حرف ‌اضافۀ »in « از فرهنگ لغت آكسفورد (2016) و حرف ‌اضافۀ »در « از فرهنگ سخن انوري (1381) استخراج شد. سپس جمله‌ها و عبارت‌هاي حاوي اين حروف اضافه با توجه به كتاب‌هاي‌ ويژن 1 (1395) و فارسي بياموزيم (1388) در سطح مياني انتخاب شد. در اين پژوهش كه از نوع آزمايشي است، تعداد 30 نفر از دانش‌آموزان دبيرستان دخترانۀ نور و 30 نفر از فارسي‌آموزان بزرگ‌سال زن در مركز آموزش زبان فارسي المصطفي مشهد (در مجموع 60 نفر) در سطح مياني به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب و سپس به دو گروه مساوي آزمايش و كنترل تقسيم شدند. تحليل‌هاي آزمون تي ـ مستقل در مقايسۀ ميانگين نمره‌هاي پيش‌آزمون گروه‌هاي آزمايش و كنترل نشان داد، بين دانش پيشين زبان‌آموزان قبل از شروع فرايند آزمايش، تفاوت معناداري وجود نداشت (پيش‌آزمون گروه كنترل 12.57 و پيش‌آزمون گروه آزمايش 12.43). حال آنكه ميانگين نمره‌هاي پس‌آزمون گروه‌ها مبين آن است كه بين گروه‌هاي آزمايش و كنترل از نظر آماري تفاوت معناداري وجود داشت (پس‌آزمون گروه كنترل 12.33 و پس‌آزمون گروه آزمايش 25.73). طبق نتايج، گروه‌هاي آزمايش كه تحت آموزش به روش شناختي قرار گرفتند در مقايسه با آن‌ها كه به روش سنتي آموزش ديدند، پيشرفت زيادي را در يادگيري مفاهيم مختلف اين حروف ‌اضافه نشان دادند. فرايند و نتايج اين پژوهش راهكارهاي مؤثري را در امر آموزش اين حروف ‌اضافه براي مدرسان زبان پيشنهاد داده است.