بدن‌مندي استعاره‌هاي مفهومي و درك مفاهيم انتزاعي در كودكان 5 تا 7 سالۀ فارسي‌زبان

باتوجه ‌به نقش مهم استعاره‌هاي مفهومي در درك مفاهيم انتزاعي در دوران رشد، پژوهش حاضر با هدف طراحي و هنجاريابي آزموني از استعاره‌هاي مفهومي بدن‌مند در زبان فارسي براي بررسي فرايند درك مفاهيم انتزاعي كودكان سالم 5 تا 7 سالۀ فارسي‌زبان انجام شد. در اين پژوهش، ابتدا 171 استعارۀ مفهومي بدن‌مند رايج در زبان فارسي امروز مربوط ‌به 4 اندام حسي ـ حركتي گوش، چشم، دست و پا از منابع و فرهنگ‌هاي فارسي امروز استخراج شد و درك مفاهيم انتزاعي به‌كمك استعاره‌هاي مفهومي در 30 كودك 5 تا 7 سالۀ سالم داراي رشد طبيعي بررسي شد. براساس نتايج 39 استعاره‌اي كه بالاي 30 درصد پاسخ درست داشتند انتخاب شدند. در مرحلۀ بعد آزموني متشكل از دو بخش ديداري و شنيداري براساس اين 39 استعاره طراحي شد و درك مفاهيم انتزاعي در 200 كودك 5 تا 7 سالۀ فارسي‌زبان بررسي شد. براساس نمرۀ ميانگين به‌دست آمده در دو گروه سني و باتوجه ‌به روند رشد مفاهيم انتزاعي، كودكان 6 تا 7 ساله نسبت‌به كودكان 5 تا 6 ساله عملكرد بهتري در درك مفاهيم انتزاعي داشتند و تفاوت معناداري وجود داشت. همچنين، يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه كودكان در پاسخ به آزمون شنيداري در مقايسه با آزمون ديداري عملكرد بهتري داشتند، ولي در درك مفاهيم انتزاعي بين دختران و پسران تفاوت معناداري وجود نداشت. نتايج پژوهش حاضر را مي‌توان در توان‌بخشي و درمان اختلالات مربوط به درك مفاهيم انتزاعي استفاده كرد.