بررسي تطبيقي سبك‌شناسانه‌ي قصيده «هه‌لوِ» سواره ايلخاني‌زاده و «النسرِ» عمر ابوريشه

تمثيل در گذشته و حال نقش مهمي را در ادبيات آموزشي ايفا كرده است و شاعران و نويسندگان بسياري براي بيان هدف خود از آن بهره برده‌اند. دو داستانِ النسر سروده‌ي شاعر سوري عمر ابوريشه و «هه‌لو» سروده‌ي شاعر كُرد سواره ايلخاني‌زاده از جمله شعرهاي تمثيلي هستند. هر دو عنوان النسر و «هه‌لو» به معني عقاب است. دو قصيده از نظر شكل و محتوي، داراي ويژگي‌هاي مشتركي‌اند؛ در مقابل ويژگي‌هاي منحصر به خود را دارند كه اين امر زمينه را براي سبك‌شناسي تطبيقي فراهم كرده است. سبك‌شناسي تطبيقي لايه‌اي، سهم و نقش هر بخش از زبان را در شكلگيري سبك هر فرد به روشني نشان مي‌دهد. اين مقاله براي آشنايي با سبك دو شاعر در قصيده‌هاي مذكور مي‌كوشد تا آنها آن را در سه لايه‌ي سبك‌شناسي آوايي، ساختاري يا نحوي و بلاغي مورد كاوش قرار دهد و با هم مقايسه و تطبيق كند. از جمله‌ي نتايج به دست آمده مي‌توان به اشتراك بسيار در لايه‌ي نحوي و بلاغي اشاره كرد. روش تحقيق در اين پژوهش نيز توصيفي ـ تحليلي است.