اثربخشي فعاليت‌هاي حركتي با و بدون موسيقي بر چالاكي دست‌هاي كودكان با اختلال طيف اُتيسم

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي فعاليت‌هاي حركتي با و بدون موسيقي بر چالاكي دست‌هاي كودكان با اختلال طيف اُتيسم بود. اين مطالعه از نوع شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل تمامي كودكان با اختلال طيف اُتيسم با عملكرد بالا در شهر كرمان بود كه از بين آن‌ها 22 كودك (15 دختر و 17 پسر) از مركز اُتيسم در دامنه سني 7 تا 10 سال به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و سپس به‌صورت تصادفي در گروه‌هاي پژوهش تقسيم شدند. ابزار سنجش شامل آزمون ارزيابي حركات كودكان ويرايش دوم (MABC-2) بود. مداخله حركتي مدنظر به‌مدت 12 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه به‌مدت 45 تا 60 دقيقه اجرا شد و همچنين در جلسات از موسيقي اُرف استفاده شد. به‌منظور تحليل داده‌ها، از آزمون هاي تحليل كوواريانس چندمتغيره و تك‌متغيره و از نرم‌افزار 20-Spss استفاده شد. نتايج نشان داد، گروه مداخله حركتي همراه با موسيقي اثربخشي بيشتري بر بهبود آيتم‌هاي چالاكي دست‌ها در اين كودكان داشت. همچنين گروه مداخله حركتي بدون موسيقي نيز، باعث بهبود اين آيتم‌ها شد؛ اما اين اثرگذاري به ‌اندازه گروه مداخله حركتي همراه با موسيقي نبود (0.001 P). بر اساس يافته‌هاي پژوهش، فعاليت‌هاي موسيقايي- حركتي، مي‌تواند به‌عنوان يك مداخله درماني حركتي مناسب براي بهبود چالاكي دست‌هاي اين كودكان پيشنهاد شود.