تأثير آموزش شناخت احساس ها و هيجان هاي چهره اي بر تنظيم شناختي هيجان، مهارت‌هاي اجتماعي و نشانه هاي مرضي در كودكان با اختلال نافرماني مقابله‌اي

هدف از پژوهش حاضر، تأثير آموزش شناخت احساس‌ها و هيجان هاي چهره اي بر تنظيم شناختي هيجان، مهارت هاي اجتماعي و نشانه هاي مرضي در كودكان با اختلال نافرماني مقابله اي بود. روش اين مطالعه نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري كليه كودكان مبتلا به اختلال نافرماني مقابله اي در مراكز ناتواني هاي يادگيري ويژه در سال 1398 در شهر كرج بود. نمونه پژوهش شامل30 كودك دختر مبتلا به اختلال نافرماني مقابله اي كه با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گروه كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش (كودكان مبتلا به اختلال نافرماني مقابله اي) در برنامه آموزش مهارت هاي اجتماعي- هيجان، طي هشت جلسه 60 دقيقه اي، هفته‌اي يك‌بار شركت كردند و گروه كنترل يك‌هفته بعد اين برنامه را دريافت كردند. ابزار اين مطالعه، پرسشنامه هاي تنظيم‌ شناختي هيجاني گرانسفكي و همكاران (CERQ)، مهارت هاي اجتماعي ماتسون (MESSY) و علائم مرضي كودكان اسپيرافكين و گادو (CSI-4) بود. داده‌هاي پژوهش با استفاده از روش تحليل كوواريانس چندمتغيري با نرم‌افزار SPSS تحليل شد. نتايج نشان داد كه آموزش شناخت احساس‌ها و هيجان هاي چهره اي موجب كاهش هيجانات منفي (0.05(P و افزايش هيجانات مثبت (0.05 P) در كودكان با اختلال نافرماني مقابله اي شده است. همچنين، يافته ها نشان داد كه آموزش شناخت احساس ها و هيجان هاي چهره‌اي موجب كاهش نشانه هاي مرضي (0.05 P) در كودكان با اختلال نافرماني مقابله اي شده است و بين گروه آزمايش و كنترل تفاوت معناداري از لحاظ متغيرهاي مذكور وجود دارد. بر اساس يافته ها مي توان نتيجه گرفت كه با آموزش در شناخت احساس‌ها و هيجان‌هاي چهره‌اي مي‌توان جهت بهبود مهارت‌هاي اجتماعي و كاهش نشانه هاي مرضي كودكان با اختلال نافرماني مقابله‌اي بهره برد.