اولويت‌بندي سياست‌هاي جنايي عرضه محور در مقابله با مواد مخدر (مطالعه موردي: شهرستان مرزي سردشت)

سياست جنايي مبارزه با مواد مخدر تدابير، اقدامات و فعاليت‌هايي است كه در چارچوب وظايف دولت به‌منظور مبارزه باعرضه اين مواد صورت مي‌گيرد. تحليل و بررسي سياست‌هاي جنائي مختلف بعد از انقلاب در مواجهه با مواد مخدر با توجه به خسارات وسيع و گسترده آن در جامعه و همچنين نقش محوري موضوع پيشگيري در بحث آسيب‌هاي اجتماعي و بررسي چالش‌هاي موجود در جامعه و تصميم‌گيرندگان، در رابطه با ارزيابي از عدم موفقيت روش‌هاي مقابله‌اي مي‌باشد كه با ارائه پيشنهادهايي جهت به حداقل رساندن تأثيرات شوم مواد مخدر از طريق پيشگيري از تقاضا صورت مي‌گيرد كه با كمك از جامعه و خانواده اين مشكل به‌طور عمده در جامعه ريشه‌كن مي‌شود. هدف از اين تحقيق ارائه و اولويت‌بندي سياست جنايي عرضه محور در مقابله با مواد مخدر است. جامعه آماري پژوهش گروه خبرگان و روش تحقيق توصيفي – تحليلي مي‌باشد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش سوارا بهره گرفته‌شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه سياست‌هاي كلي تدابير اجتماعي مقابله باعرضه مواد مخدر با وزن 2.3705 در رتبه اول (مهم‌ترين راهبرد در اين سياست اعمال سياست‌هاي پيشگيرانه از طريق تقويت نهاد خانواده) و سياست اقدامات پيشگيري وضعي در راستاي افزايش دشواري ارتكاب قاچاق مواد مخدر با وزن 1.65769 در رتبه دوم (مهم‌ترين راهبرد در اين سياست تقويت آماج‌ها و كنترل دسترسي به توزيع‌كنندگان مواد مخدر) و سياست كلي اقدامات پيشگيري وضعي قاچاق مواد مخدر از طريق افزايش خطر ارتكاب با وزن 1.20999 در رتبه سوم (مهم‌ترين راهبرد در اين سياست توسعه محافظت و تقويت نظارت رسمي) و درنهايت سياست كلي اقدام از طريق قانون نيروي انتظامي با وزن 0.99994 در رتبه آخر (مهم‌ترين راهبرد در اين سياست با راهبرد نظارت بر اماكن عمومي و كنترل ورودي و خروجي‌ها در پارك‌ها، تقاطع خيابان‌ها، رستوران‌ها و ...) ازنظر ميزان اهميت و اولويت‌بندي قرارگرفته‌اند.