خلاقيت به مثابۀ فهم اصيل و دلالت‌هاي آن براي تعليم و تربيت بحثي در هرمنوتيك فلسفي گادامر

پرورش خلاقيت يكي از عالي‌ترين اهداف نظام‌هاي آموزشي است. اما ماهيت و چگونگي خلاقيت امري پيچيده و مبهم است. هدف اين پژوهش آن بوده كه تا حدودي اين ابهام را برطرف كند. گادامر يكي از مهم‌ترين فيلسوفان هرمنوتيك فلسفي است كه فهم و شرايط امكان آن را مورد تأمل قرار داده است. در اين پژوهش در چارچوب نظريۀ هرمنوتيك فلسفي گادامر يك تبيين جديد از خلاقيت ارائه شده است. بر اساس اين تبيين خلاقيت نوع خاصي از فهم دانسته شده، فهمي كه در چارچوب نظريۀ گادامر معنا مي‌‌يابد؛ لذا با به‌كارگيري روش تحليلياستنباطي، ضمن تبيين ديدگاه گادامر دربارۀ فهم، خلاقيت به‌عنوان اصيل‌ترين نوع فهم و به‌عنوان مصداقي از حكمت عملي مورد نظر گادامر، معرفي شده است.  بر حسب اين تبيين از خلاقيت، اصول راهنماي عمل مربيان براي پرورش خلاقيت عبارتند از: اصل پرورش‌پذيربودن خلاقيت، اصل آموزش‌ناپذير بودن خلاقيت، اصل اختصاصي بودن خلاقيت و اصل سنجش‌نا‌پذيربودن خلاقيت. دلالت‌هاي ديگر تربيتي كه ناظر به هدف آموزش و پرورش، شكل نظام آموزشي، روش تدريس، برنامۀ درسي، يادگيري، ارزشيابي، انگيزش و روش تحقيق بود نيز استخراج گرديد.