اصل بستار معرفت از نگاه درتسكي و باز خواني مجدد آن در منطق توجيه

اصل K در منطق معرفت بيانگر اين رويكرد معرفت‌شناختي است كه معرفت تحت استلزام‌هاي معلوم بسته است. درتسكي به دو دليل نشان مي‌دهد كه بستار معرفت نمي‌تواند اصلي راستگو باشد: اول آن كه عملگر معرفت در بعضي نتايج منطقي گزاره‌هاي مورد باورمان نفوذ نمي‌كند و دوم اينكه دليل قطعي باور به يك گزاره  نمي‌تواند براي باور به استلزامات پر وزن آن گزاره قطعي محسوب شود. بنابراين، اگر همچنان بر پايبندي تمام به بستار معرفت اصرار داشته باشيم، ناگزير از پذيرش شكاكيت خواهيم بود و راهي جز كنارگذاردن اين اصل معرفت‌شناختي و رد اصل K نيست. اما كنارگذاشتن بستار معرفت و در نتيجه رد اصل K بدين معني خواهد بود كه تمام منطق هاي موجهه‌اي كه شامل اين اصل هستند، نمي‌توانند نظام هاي صوري مناسبي براي بررسي استدلال هاي معرفت شناختي باشند. در اين مقاله نشان مي‌دهيم كه منطق توجيه، به عنوان منطقي وجهي، ضمن برآوردن نظرات درتسكي، مي‌تواند نظام صوري موجهه مناسبي براي بررسي استدلال هاي معرفت شناختي باشد.