احصاء و تبيين روش هاي آسيب زا در تربيت دانشجويان دانشگاه علوم انتظامي امين

زمينه و هدف: يكي از عوامل توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي، گسترش همه‌جانبه آموزش و تربيت صحيح و كارآمد نيروي انساني است. هدف از پژوهش حاضر، احصاء و تبيين روش‌هاي آسيب‌زا در تربيت دانشجويان دانشگاه علوم انتظامي امين بوده كه پژوهش‌گر ضمن معرفي مهم‌ترين روش‌هاي تربيتي، آسيب‌هاي هركدام از آنها را احصاء كرده است. روش‌شناسي: روش اين پژوهش توصيفي، از نظر هدف، كاربردي و از نظر نوع مطالعه كيفي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل دانشجويان سال دوم با سابقه خدمت در يگان‌هاي مختلف در ناجا بوده كه با استفاده از روش نمونه‌گيري گلوله برفي تعداد 17 نفر تا اشباع نظري با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته به سؤالات پاسخ دادند. يافته‌ها: بر اساس يافته‌هاي پژوهش آسيب‌هاي پنج روش تربيتي، تشويق، تنبيه، آمادگي جسماني، اعطاي مسئوليت و محبت در دو مقوله مشكلات رفتاري و مشكلات هيجاني با مؤلفه‌هاي گوناگون دسته‌بندي شده‌اند. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش روش‌هاي تربيتي موجود در دانشگاه آسيب‌هايي را به همراه دارد كه احصاء و پرداختن به آنها مي‌تواند در راستاي تربيت بهينه دانشجويان مفيد واقع شود.