ارائه الگوي آماده سازي كاركنان در شرف بازنشستگي ناجا

زمينه و هدف: برنامه‌ريزي و اعمال سياست‌هاي دقيق و كارآمد از سوي مديريت منابع انساني سازمان‌ها در راستاي پاسخ‌گويي به نيازهاي اساسي كاركنان در شرف بازنشستگان امري ضروري بود است. از اين‌رو هدف اصلي اين مقاله ارائه الگويي براي آماده‌سازي كاركنان در شرف بازنشستگي ناجا است. روش‌شناسي: پژوهش حاضر از نظر رويكرد پژوهشي، آميخته است. هدف آن كاربردي و روش توصيفي-پيمايشي است. جامعه آماري در بخش كيفي كليه متون و پژوهش‌هاي مرتبط و در بخش كمي كليه كاركنان با سابقه خدمت 25 سال به بالا هستند. بر اساس روش تحليل عاملي تأييدي 400 نمونه آماري به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه محقق ساخته است كه روايي آن با استفاده از شاخص كفايت نمونه‌گيري 0.925 و پايايي پرسش‌نامه با استفاده از آلفاي كرونباخ 0.87 به‌دست آمد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري تي زوجي و تك نمونه‌اي و تحليل عاملي تأييدي انجام شده است. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد الگوي مستخرج شامل دو بُعد فردي و سازماني است. بُعد فردي شامل مؤلفه‌هاي نگراني (0.25) و اميد (0.18) و بُعد سازماني شامل مؤلفه انتظارات (0.31) و نيازها (0.26) است. يافته‌ها نشان داد از نظر كاركنان بين وضع موجود و مطلوب فاصله وجود دارد. نتيجه‌گيري: با توجه به فلسفه و اهداف الگو، براي پياده‌سازي آن بايد راهبردهاي لازم براي كاهش نگراني‌ها و تحقق اميدها، انتظارات و نيازهاي كاركنان در شرف بازنشستگي پيش‌بيني گردد كه لازمه آن كاربست راهكارهاي قانوني، آموزشي، ساختاري و فرهنگي مي‌باشد تا از اين طريق بتوان فاصله بين وضع موجود و مطلوب را از بين برد.