توجيه خشونت، مشروعيت، ايدئولوژي و حمايت عمومي از استفاده پليس از زور

در چه وضعيتي مردم از استفاده پليس از زور حمايت مي‌كنند؟ در اين مقاله برخي از تجربيات درباره ارتباط بين مشروعيت پليس، ايدئولوژي سياسي (استبداد راستگرايانه و جهتگيري سلطه اجتماعي) و پشتيباني از استفاده منطقي از زور (به عنوان مثال يك افسر براي دفاع از خود به يك شهروند حمله كند) و استفاده افراطي از زور (به عنوان مثال يك افسر با استفاده از خشونت به دستگيري فردي غيرمسلح اقدام مي‌كند كه در برابر بازداشت خشونت‌آميز مقاومت نمي‌كند) بررسي مي‌شود. با تجزيه و تحليل داده‌هاي يك نظرسنجي آنلاين با شركت‌كنندگان آمريكايي (186 نفر) مشخص شد كه مشروعيت پليس عامل پيش‌بيني كننده مثبتي براي استفاده منطقي اما نه بيش از حد پليس از زور و ايدئولوژي سياسي عامل حمايت كننده استفاده افراطي و نه منطقي پليس از زور است. با اين انديشه نتيجه مي‌گيريم كه مشروعيت، محدوديتهاي هنجاري را در اطراف قدرت پليس قرار مي‌دهد. از يك سو، مشروعيت باعث افزايش حمايت عموم جامعه از استفاده از زور مي‌شود؛ اما فقط زماني كه خشونت در حد قابل قبولي محدود شده باشد. از سوي ديگر به نظر مي‌رسد كه استفاده افراطي از زور به توجيهي خارج از قانون نياز دارد كه حداقل در تحليل ما تا حدي ايدئولوژيك است. اين يافته‌ها جهت جديدي از تحقيقات را باز مي‌كند؛ جهتي كه در حال حاضر فقط ادبيات روانشناختي پراكنده درباره توانايي مشروعيت در اهلي كردن نيروي قهري است.