كاربرد واقعيت ‌افزوده در كتابخانه‌هاي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي ايران

مقدمه: تاكنون فن‌آوري‌هاي زيادي به جهان كتابخانه‌ها وارد شده‌اند و براي كتابداران ضروري است تا بدانند چگونه اين ابزارها را براي ارتقاي بيشتر خدمات كتابخانه استفاده نمايند. هدف از انجام پژوهش حاضر، استخراج مؤلفه‌هاي فن‌آوري واقعيت‌ افزوده جهت استفاده مؤثر در كتابخانه‌هاي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي و ارايه مدلي جهت توسعه كارايي كتابخانه‌ها بود. روش‌ بررسي: اين مطالعه از نظر رويكرد، كيفي بود و طبق نظريه برخاسته از داده‌ها انجام شد. مشاركت‌كنندگان را 20 نفر از خبرگان حوزه واقعيت ‌افزوده تشكيل دادند. داده‌ها بر اساس مصاحبه نيمه ‌ساختار يافته و عميق جمع‌آوري گرديد و تا زمان اشباع نظري ادامه يافت. داده‌ها پس از كدگذاري باز، شكل‌گيري مقولات و طبقات اصلي، در قالب مدل ارايه شد. يافته‌ها: 14 مقوله شامل «تقويت آموزش، بهبود سواد اطلاعاتي كاربران، جستجوي منابع، هدايت كاربر، بازي‌وارسازي، اشتراك دانش در شبكه‌هاي پژوهشي، تعيين موقعيت مكاني كاربر، عدالت آموزشي، مديريت منابع، استغناي محتواي منابع، ارايه خدمات نوين، كمك به افراد كم‌توان، صرفه‌جويي اقتصادي و بهبود حرفه‌اي فعاليت كتابداران» استخراج گرديد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به دست آمده، استفاده از فن‌آوري واقعيت ‌افزوده در كتابخانه‌هاي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي در راستاي دستيابي به كتابخانه‌هاي نسل 4، حايز اهميت است. كتابخانه‌ها مي‌توانند با اجراي سياست‌گذاري‌هاي صحيح، استفاده از فن‌آوري و غني‌سازي محتواي منابع، كاربران زيادي را جذب نمايند. كاربرد فن‌آوري واقعيت ‌افزوده در راستاي كمك به مديريت كتابخانه، بهبود فعاليت حرفه‌اي كتابداران و كاربران مي‌باشد.