بررسي تاثير مقدار و اندازه ذرات گچ بر عملكرد آن در اصلاح خاك‌هاي شور و سديمي

شور و سديمي شدن خاك، از جنبه ‌هاي مهم تخريب اراضي به ‌ويژه در مناطق خشك و نيمه ‌خشك به‌ شمار مي ‌رود. اين خاك ‌ها از نظر فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي وضعيت مناسبي ندارند؛ از اين رو، اصلاح خاك ‌هاي شور و سديمي با استفاده از اصلاح ‌كننده‌ هاي خاك امري ضروري است. در اين تحقيق، تأثير مقدار و سايز ذرات گچ در اصلاح خاك با درجه‌ ي شور و سديمي كم تا متوسط بررسي شد. اين مطالعه در قالب طرح بلوك‌ هاي كاملاً تصادفي انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل تيمار شاهد، گچ با مقدار مختلف (5، 7.5، 10، 25 و 50 گرم گچ در هر كيلوگرم خاك) و گچ با اندازه قطر ذرات مختلف (60، 35، 10 و 5 مش معادل 0.25، 0.5، 2 و 4 ميلي متر) بود. تيمارها در دو عمق مختلف خاك (15-0 و 30-15 سانتي متر) انجام شد. در اين مطالعه پس از اجراي تيمارها، ميزان آب مورد نياز براي آب شويي خاك تيمار نشده بر اساس رابطه به دست آمد و خاك تيمار شده و شاهد در شرايط اشباع، طي شش مرحله آب شويي شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه استفاده از گچ با اندازه ذرات 0.5 ميلي متر و با مقدار 7.5 گرم گچ در يك كيلوگرم خاك (معادل 11 تن در هكتار تا عمق 10 سانتي متري، 16.85 تن در هكتار تا عمق 15 سانتي متري و 33.7 تن در هكتار تا عمق 30 سانتي متري)، مناسب ‌ترين مقدار گچ براي اصلاح خاك‌ هاي شور و سديمي كم تا متوسط است كه پس از سه مرحله آب شويي، بهترين عملكرد را نشان مي ‌دهد. استفاده از اين ميزان گچ، آب مورد نياز براي آب شويي خاك را براي دست‌ يافتن به ESP مناسب تا حدود 50 درصد كاهش مي ‌دهد.