تأثيرمقدار TiO2بر ميكروساختار، رفتار خوردگي و رفتار سايشي پوشش Ni-P-W-TiO2

پوشش‌هاي نيكل-فسفر (NiP) به دليل سختي بالا، مقاومت به خوردگي و خواص مكانيكي و شيميايي بسيار بالا كاربرد گسترده‌اي در صنعت دارند. به منظور افزايش مقاومت به سايش اين پوشش‌ها مي توان از ذرات اكسيدي مانند 2TiO استفاده كرد. در اين تحقيق، پوشش كامپوزيتي Ni-P-W-TiO2 با استفاده از روش آبكاري الكتريكي بر روي زير لايه فولادي AISI 304L با استفاده از روش آبكاري الكتريكي رسوب داده شد. ابكاري الكتريكي در غلظت هاي 10،20 وTiO2 g/L30 انجام شد و تاثير غلظت هاي TiO2 بر ميكروساختار، رفتار خوردگي و رفتار سايشي آنها مورد بررسي قرار گرفت. مشخصه يابي پوشش به كمك ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) صورت پذيرفت. به منظور بررسي مقاومت به خوردگي، از آزمونهاي پلاريزاسيون پتانسيوديناميك و طيف نگاري امپدانس الكتروشيميايي (EIS) در محلول آبي NaCl 5/3 % استفاده شد. براي بررسي مقاومت به سايش نمونه هاي پوشش دار و بدون پوشش از آزمون پين روي ديسك استفاده شد. همچنين ميكروسختي نمونه توسط دستگاه ريزسختي سنج ويكرز اندازهگيري شد. بررسي ميكروساختار پوشش كامپوزيتي Ni-P-W-TiO2 نشان داد كه بهترين غلظت TiO2 جهت رسوب دهي برابر g/L20 مي باشد. نتايج آزمون‌هاي پلاريزاسيون پتانسيوديناميك و امپدانس الكتروشيميايي نيز با تصاوير ميكروسكوپي مطابقت داشت و نتايج نشان داد پوشش ايجاد شده در غلظت TiO2 g/L20 بيشترين مقاومت به خوردگي را نسبت به ساير نمونه‌هاي پوشش دار داشت. همچنين نتايج آزمون سايش نشان داد كه افزايش غلظت TiO2 تا مقدار g/L20 باعث افزايش ميكروسختي و مقاومت سايشي مي شود.