تاثير ذرات ميكروپلاستيك از جنس پلي‌اتيلن سبك بر برخي ويژگي‌هاي بيولوژيكي و فعاليت آنزيمي در يك خاك آهكي

ميكروپلاستيك‌ها ذرات پلاستيك كوچكتر از 5 ميلي‌متر هستند كه به‌عنوان آلاينده‌هاي نوظهور شناخته مي‌شوند. تاكنون بيشتر تحقيقات درباره ميكروپلاستيك‌ها در اكوسيستم‌هاي آبي انجام شده و درباره اثرات اين ذرات بر ويژگي‌هاي بيولوژيكي و آنزيمي خاك اطلاعات محدودي وجود دارد. بنابراين، هدف از انجام اين تحقيق، بررسي تاثير ذرات ميكروپلاستيك پلي‌اتيلني‌ بر برخي ويژگي‌هاي خاك شامل معدني شدن كربن آلي و تنفس تجمعي خاك، كربن توده زنده ميكروبي و فعاليت آنزيم‌هاي فسفاتازهاي اسيدي و قليايي خاك بود. براي اين منظور، ذرات ميكروپلاستيك از جنس پلي‌اتيلن سبك با ابعاد 1 تا 0.5 ميلي‌متر در سطح يك، دو و چهار درصد وزني-وزني به خاك اضافه شد. دوره خوابانيدن براي بررسي ويژگي‌هاي بيولوژيكي و فعاليت آنزيم‌ها به ترتيب  87 و 45 روز بود. نتايج نشان داد كه ذرات ميكروپلاستيك ميزان معدني شدن كربن آلي و تنفس تجمعي خاك را افزايش داد. كربن توده زنده ميكروبي خاك در اوايل دوره خوابانيدن (روزهاي 3 و 17) افزايش پيدا كرد و در ادامه مقدار آن در مقايسه با تيمار شاهد كاهش يافت. ذرات ميكروپلاستيك اثر منفي بر فعاليت آنزيم‌هاي فسفاتاز اسيدي و قليايي داشت و ميزان فعاليت هر دو كاهش يافت. بيشترين مقدار كاهش مربوط به سطح 4% ميكروپلاستيك بود. ميزان كاهش فعاليت آنزيم فسفاتاز اسيدي تحت تاثير ذرات ميكروپلاستيك، بيشتر از آنزيم فسفاتاز قليايي بود. به‌طورخلاصه، نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه ذرات ميكروپلاستيك مي‌تواند ميزان تنفس خاك را افزايش دهد، اما بر ميزان فعاليت آنزيم‌هاي فسفاتاز اثر بازدارنده دارد.