اولويت‌بندي دلايل خروج كارآفرين از كسب وكار در مراحل رشد شركت

هدف: در خروج كارآفرين به‌عنوان يك تصميم مهم در طول فرآيند كارآفريني است. خروج بخشي از فرآيند كارآفريني است و تأثير زيادي بر اكوسيستم كسب‌وكار و اقتصاد مي‌گذارد. بررسي فرآيند كارآفريني بدون بررسي پديده خروج ناقص است. در اين پژوهش قصد داريم با تحليل خروج كارآفريني در طول مراحل شش‌گانه چرخه رشد كسب‌وكار به شناخت دقيق‌تري از اين پديده دست‌يابيم. اولويت‌بندي دلايل خروج بين كارآفرين تجاري و اجتماعي به شناخت دقيق‌تر از اين حوزه كمك مي‌كند. در اين تحقيق براي رتبه‌بندي دلايل خروج از روش اندازه‌هاي تكراري استفاده نموديم.روش‌شناسي پژوهش: جامعه آماري تحقيق عبارت است از خبرگان و كارآفرينان كه به روش گلوله برفي و نمونه گيري در دسترس به‌صورت آگاهانه انجام شد.يافته‌ها: پس از بررسي نظرات خبرگان و كارآفرينان مشخص شد كه اهميت دلايل خروج ازنظر هر دو نوع كارآفرين تجاري و اجتماعي در طول مراحل مختلف رشد كسب‌وكار تغيير مي‌كند. از سوي ديگر دلايل خروج ازنظر شخص كارآفرين و ازنظر شركت الزاماً از يكديگر تبعيت نمي‌كنند به‌نحوي‌كه اهميت دلايل خروج از منظر شخص كارآفرين تجاري و اجتماعي متفاوت است، ولي از منظر شركت تجاري و اجتماعي مشابه مي‌باشد. اين نتايج نشان‌دهنده اين است كه دلايل خروج در مراحل مختلف متفاوت بوده و نمي‌توان فهرستي از دلايل خروج براي همه كسب‌وكارها بدون توجه به مرحله رشد آن‌ها ارائه داد.اصالت/ارزش‌افزوده علمي: اين پژوهش با استفاده از روش سنجش اندازه‌هاي تكراري به دنبال رتبه‌بندي دلايل خروج كارآفرينان ايراني (در سطح تجاري و اجتماعي) در طول مراحل مختلف رشد كسب‌وكار پرداخته است.