ارزيابي تركيب مدل ANFIS با الگوريتم‌هاي فراكاوشي بهينه‌سازي در پيش‌بيني طوفان‌هاي گرد و غبار استان خوزستان

به منظور كنترل و مديريت صحيح طوفان هاي گرد و غبار، آگاهي از تغييرات زماني مكاني اين پديده و لزوم پيش بيني و مدل سازي آن با هدف شناخت دقيق تر رفتار طوفان هاي گرد و غبار نسبت به محرك هاي طبيعي و انساني، امري ضروري است. با توجه به توسعه روز افزون فرامدل ها و تركيب آن ها با الگوريتم هاي بهينه سازي به منظور مدل سازي و پيش بيني متغيرهاي هواشناسي، در اين پژوهش چهار الگوريتم بهينه سازي فراكاوشي ازدحام ذرات (PSO)، ژنتيك (GA)، كلوني مورچگان در محيط هاي پيوسته (ACOR) و تكاملي تفاضلي (DE) با مدل سيستم استنتاج تطبيقي فازي عصبي (ANFIS) تركيب شد. عملكرد چهار مدل تركيبي توسعه داده شده با مدل  ANFISبراي پيش بيني متغيرهاي فراواني روزهاي همراه با طوفان گرد و غبار (FDSD) در مقياس فصلي در استان خوزستان در جنوب غربي ايران ارزيابي شد. بدين منظور از داده هاي ساعتي گرد و غبار و كدهاي سازمان جهاني هواشناسي در مقياس فصلي با طول دوره آماري 40 ساله (2019-1980) در هفت ايستگاه سينوپتيك استان خوزستان استفاده شد. نتايج شاخص هاي نيكويي برازش در مرحله آموزش و آزمايش نشان داد كه اختلاف معني داري بين روش ANFIS و ساير مدل هاي تركيبي مورد استفاده وجود ندارد. مقادير R و RMSE برترين مدل تركيبي (ANFISPSO) به ترتيب از 0.88 تا 0.97 و 0.10 تا 0.19 و در مدل ANFIS به ترتيب از 0.83 تا 0.94 و 0.11 تا 0.21 متغير بودند. همچنين نتايج نشان داد كه تركيب الگوريتم هاي بهينه سازي استفاده شده با مدل ANFIS نتايج مدل را نسبت به مدل انفرادي ANFIS به صورت معني داري بهبود نمي بخشد.