ارزيابي اثرات پروژه‌هاي محرك توسعه در محله‌هاي شهري (نمونه مورد مطالعه: محله گودال مصلي، شهر يزد)

توسعه شهري با رويكرد توسعه محله‌هاي دروني، سعي در بازگرداندن حيات شهري به بافت‌هاي رو به زوال در شهرها دارد. به منظور تسهيل اين روند، برنامه‌ريزي و اجراي پروژه‌هاي محرك توسعه به عنوان يكي از سياست‌هاي به كار گرفته شده در جهت بازآفريني محله‌هاي شهري و فراهم كردن بسترهاي لازم براي حضور ساكنان و توجه به ابعاد مختلف توسعه، مورد توجه قرار گرفته است. در فرايند بازآفريني شهري، از مرحله تشخيص مسئله تا اجراي پروژه‌ها و بازنگري برنامه، پي ريزي و تقويت تصميم سازي ها از طريق ارزيابي امكان‌پذير مي‌شود. در اين راستا، مقاله حاضر با تدوين شاخص هاي تحرك و توسعه، تلاش كرده است تا به يك ساختار مناسب و قابل تعميم براي ارزيابي پس از اجراي پروژه هاي محرك توسعه در سطح محله دست يافته و اثرات يك نمونه از اين پروژه‌ها را در محله گودال مصلي در بافت تاريخي شهر يزد مورد ارزيابي قرار دهد. پس از استخراج شاخص‌هاي ارزيابي در ارتباط با بازآفريني محله‌هاي شهري و پروژه هاي محرك توسعه از متون معتبر جهاني و تجارب عملي، تحليل داده هاي ثانويه مربوط به بلوك‌هاي شهري محله گودال مصلي در محيط نرم افزار SPSS21 انجام شده و نتايج نهايي به دست آمده است. به عنوان روش تحقيق در اين مقاله، از روش Regression Analysis براي تحليل اثرات هر شاخص بر هر عامل و از ماتريس ارزيابي اثرات لئوپولد _ مخدوم براي ارزيابي پس از اجراي پروژه استفاده شده است. يافته ها نشان مي دهد پروژه دانشكده هنر و معماري دانشگاه يزد به طور متوسط و به ترتيب بر بعد كالبدي، سپس بر بعد سكونتي و نهايتاً بر بعد فعاليتي در سطح محله گودال مصلي اثرات محسوس داشته و اين پروژه با ارائه گزينه‌هاي اصلاحي به عنوان يك محرك توسعه با اثرات مثبت، قابل تأييد است. همچنين نتايج حاكي از بيشترين ارتباط ميان شاخص ميزان بوميت با شأن سكونتي بافت، شاخص ميزان دسترسي به خدمات با وضعيت محيط مسكوني، شاخص‌هاي ميزان جمعيت در سن فعاليت و درصد فعاليت كاربري‌هاي تجاري با وضعيت فعاليتي و اقتصادي محله بوده و درصد ابنيه نوساز، ميزان تراكم جمعيت، ميزان اداري بودن و پايداري ابنيه بر تحرك و توسعه كالبدي محله مؤثر است.