اثر يادگيري استراتژيك بر تقويت سرمايه اطلاعاتي با نقش ميانجي معماري دانش سازماني مطالعه موردي: شركت‌هاي دانش‌بنيان پارك علم و فناوري تهران

در عصر حاضر، رشد روزافزون فناوري‌هاي اطلاعات و نياز سازمان‌ها به اين مهم جهت بقا و رقابت موجب شده هر سازماني كه اين موضوع را ناديده بگيرد، دچار افول و از چرخه رقابت حذف شود. بر اين اساس، هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير يادگيري استراتژيك بر تقويت سرمايه اطلاعاتي با تحليل نقش ميانجي معماري دانش سازماني است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر روش جمع‌آوري داده‌ها، توصيفيهمبستگي است. جامعه آماري شامل 600 شركت‌ دانش‌بنيان مستقر در پارك علم و فناوري تهران است كه بر اساس جدول »مورگان « تعداد 235 نفر از كاركنان اين شركت‌ها با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي اتفاقي انتخاب شدند. ابزار اصلي جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامه است و تجزيه‌ و تحليل اطلاعات نيز با استفاده از مدل‌سازي معادلات ساختاري انجام ‌گرفته است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه يادگيري استراتژيك بر تقويت سرمايه اطلاعاتي شركت‌هاي دانش‌بنيان تأثير مستقيم و معناداري دارد و به‌طور غيرمستقيم و از طريق متغير ميانجي معماري دانش سازماني نيز بر تقويت سرمايه اطلاعاتي اثرگذار است. همچنين، نتايج در خصوص مباحث يادگيري استراتژيك حاكي از آن است كه معماري دانش سازماني و سرمايه اطلاعاتي، نوآوري‌هاي نظري به‌همراه داشته و به مديران و ذي‌نفعان شركت‌هاي دانش‌بنيان در درك و چگونگي تأثيرگذاري يادگيري استراتژيك بر تقويت سرمايه اطلاعاتي با تأكيد بر معماري دانش سازماني كمك مي‌كند.