تجزيه و تحليل عوامل موثر بر توليد فضاي شهري فرهنگ‌محور (نمونه موردي: شهر شيراز)

‌‌‌‌امروزه فرهنگ به‌‌عنوان يكي‌‌از سرمايه‌‌هاي شهري قلمداد مي‌‌شود و توليد فضاهاي شهري با‌‌ كيفيت بر ‌‌مبناي زيرساخت‌‌هاي فرهنگي چالشي براي شهرهاي بزرگ است. هدف اين تحقيق آگاهي از پيوند اخلاقيات و فرهنگ با «‌‌كيفيت فضا» و ارايه راهكارهايي براي دستيابي به فضاي آگاهي‌‌بخش با مطالعه شهر شيراز است. روش پژوهش در بعد نظري، كيفي و برگرفته از تحليل‌‌گفتمان و در بعد عملي، كمي و با‌‌ استفاده از روش تحليل عاملي توسط نرم‌‌افزار ‌‌SPSS است. نوع نگاه به فضاي شهري موردنظر، ديدگاه متفكرين مكتب نئوماركسيست، به‌‌ويژه هنري لفور است كه بر مفهوم «توليد فضا و به‌‌تبع آن توليد فرهنگ» پافشاري، و توليد «‌‌فضاي شهري» را در متن «فضاي جهاني، آگاهي تاريخي جوامع و بعد وجودي افراد يك سرزمين» تبيين مي‌‌كند. پس از مشخص شدن متغيرهاي موثر در توليد و احياي فضاي شهري فرهنگ‌‌محور با تكيه بر ‌‌مبناي نظري و تحليل گفتمان، نسبت ‌‌به مصاحبه و ارزيابي آنها در شهر شيراز اقدام شد. در ‌‌واقع جهت بررسي اثرات فضاي شهري بر فرهنگ افراد، نسبت به بررسي شاخص‌‌هاي موردنظر در سطح شهر شيراز و محلات آن اقدام شد. نتايج حاكي از آن دارد كه با ‌‌توجه به نبود سياست‌‌هاي شهري مناسب در حوزه برنامه‌‌ريزي، فضاهاي شهري شيراز به‌‌سود رانت‌‌خواران به‌‌خصوص در شيوه توزيع مسكن متعين شده و فضاهاي اين شهر از هدف كلان تنظيم سياست‌‌هاي فرهنگ‌‌محور خود به دور مانده‌‌اند. بنابراين، براساس نتايج روش تحليل عاملي بايد نسبت ‌‌به تغييراتي به ترتيب اولويت در حوزه ساختار اقتصادي شهرها، ساختار اجتماعي، كيفيت محيط و منابع و برند‌‌شهري اقدام نمود. در ‌‌انتها نيز قالب مدل‌‌مفهومي توليد فضاي شهري فرهنگ‌‌محور در شهر شيراز تبيين شده ‌‌است.