بررسي رابطه بين باور خودكارآمدي و تشكيل يا تغييرات نهادي سازمان‌هاي اقتصادي ايران (با رويكرد تحليل محتواي كيفي استقرائي)

اين پژوهش در پي اثبات اين ادعا، كه وجود برخي باورها در رهبران و نخبگان جامعه بر تشكيل نهادهاي كارآمد و تغييرات نهادي تاثير دارد، به جمع بندي نظرات نورث و اقتصاددانان شناختي ديگري پرداخته است. ابتدا با بحث پيرامون دو گروه «كارآفرينان ايدئولوژيك» و «كارآفرينان اقتصادي و سياسي» درباره تاثير يك فرد در تغييرات نهادي بحث شده و در گام بعدي به بحث در زمينه باورهايي كه در يك فرد، اين توانايي را ايجاد مي‌كند، تا بتواند در يك يا چندين نهاد، تغيير ايجاد نمايد، پرداخته شده است. در اين زمينه، نورث تنها به كلياتي از ويژگي‌هاي چنين باورهايي اشاره نموده است؛ لذا با بررسي نظرات ساير اقتصادداناني كه به پژوهش و نظريه پردازي درباره باورهاي اين افراد پرداخته‌اند، باور خودكارآمدي به عنوان باوري موثر در رهبران و نخبگاني كه مي‌توانند تغييرات نهادي مثبت ايجاد نمايند شناخته شده است. در نهايت با روش تحليل محتواي كيفي استقرايي، و بر اساس متن مصاحبه با افرادي كه صاحب‌نظران آن‌ها را به‌عنوان افراد مؤثر بر تشكيل نهادهاي اقتصادي موفق معرفي نموده‌اند، بين تأثير ايشان بر نهادهاي اقتصادي و باورخودكارآمدي آن‌ها ارتباط مثبت مشاهده شده است.