تحليل جايگاه تجاري ايران و شركاي آن در غرب آسيا بر اساس شاخص هاي وزن دار شبكه تجاري

تئوري هاي يكپارچگي اقتصادي معمولا بر وابستگي متقابل كشورها در تجارت تاكيد دارند. با اين حال با توجه به وابستگي كشورهاي در حال توسعه به روابط اقتصادي با ديگر مناطق، بررسي سيستم جهاني تجارت به عنوان يك شبكه پيچيده تجاري ضروري به نظر مي رسد. اين مساله بخصوص در مورد ايران و در دوران تحريم هاي بين المللي از اهميت ويژه اي برخوردار است. تحليل شبكه قادر به نشان دادن موقعيت و جايگاه كشورها در شبكه بين المللي تجارت (WTN) است. اين مقاله از شاخص هاي وزن دار تحليل شبكه نظير گره درجه، گره شدت و شاخص هاي روابط تجاري مرتبه بالاتر در تعاملات بين المللي نظير شاخص خوشه بندي و مركزيت براي بررسي الگوي تجاري ايران و شركاي عمده آن در آسياي غربي استفاده مي كند. نتايج اين مطالعه نشان داد از سال 2010 تا 2019 كشورهاي منتخب غرب آسيا، افزايش بيشتري در تعداد شركاي تجاري و حجم تجارت انجام شده، داشته اند. براساس شاخص مركزيت مشخص شد كه در بين كشورهاي مورد مطالعه تنها كشور امارات در تمامي سال ها در هسته شبكه تجارت جهاني قرار گرفته است، كويت در حاشيه سوم و ساير كشورها و ايران بيرون از حاشيه شبكه تجارت جهاني جاي گرفته اند.