ماجراي تعليقه بربحارالأنوار

فاقد عنوان لاتين

كتاب «بحارالأنوار» نوشته علامه مجلسي بزرگترين مجموعه حديثي شيعه است. در عصر زعامت آيت الله بروجردي و با مشاركت مالي ايشان از پرداخت وجوهات شرعي به بازنشر جديد آن با تصحيح و تحقيق اقدام گرديد. علامه طباطبايي از شارحان عرفان نظري و فلسفه تلفيقي صدرايي، از نويسندگاني بود كه در تقرير حواشي اين كتاب مشاركت داشت، محتواي يكي دو تعليقه آن - پيرامون آراء علامه مجلسي درباره عقل و نقش جواهرعقلاني غيرحادث و قديم با ابتناي به پندارهاي وهمي يوناني در نظام خلقت و جايگاه عقل انساني در انديشه كلامي و فلسفي - كه لحن تندي داشت واكنش مراجع تقليد حضرات آيات بروجردي و شاهرودي و برخي از علماء نجف از جمله علامه اميني را برانگيخت و موجب توقف و تعطيلي اين تعليقه ها شد. | نوشتار حاضر به شرح اين رخداد فرهنگي پرداخته و لحن تند، داوري جانبدارانه و تهاجم انديشه فلسفي كهن برانديشه هاي كلامي فقهي را از علل و عوامل اين حادثه بر مي شمارد. مرجع بزرگ آيت الله بروجردي در لزوم رعايت احترام شخصيت ها و مخالفت با نقدهاي تند در طرح آراي اشخاص حساسيت فوق العاده اي داشت و خود در هنگام تدريس در نقد آراء ديگران به جد اين آداب اخلاقي را مراعات مي كرد. از اين رو نسبت به لحن آن دو تعليقه برآشفت به ويژه آن كه انديشه هاي كلامي فقهي، غيرمنصفانه مورد تهاجم قرار گرفته بود، لذا از ادامه تعليقه ها جلوگيري به عمل آورد.

فاقد چكيده لاتين