شرح كشف المراد در شرح تجريد الاعتقاد (بخش سوم)

No Title

نويسنده در شرح خود بر «كشف المراد» پس از مقدمه، در سخن از واجب تعالي و صفات او، بهترين برهان را در شناخت واجب تعالي برهان ان ميداند. شارح محترم و معاصر، در اين شرح خود متعرّض آراء و نظرات شارحين گذشته شده و برهان اِن را يعني برهان از معلول به علت يا از اثر به مؤثر را بهترين برهان در شناخت خدا ميداند و برهان لم را يعني برهان از علت به معلول و نيز برهان صديقين را در شناخت واجب تعالي داراي محظورات جدي عقلي ميداند، بدين بيان كه برهان لم در شناخت واجب راه ندارد، چون براي واجب تعالي علتي متصور نيست، آن چنان كه با توجه به همين مطلب برخي اين برهان را شبه لم ناميدهاند و برهان صديقين هم كه در آن از حقيقت وجود به وجود واجب استدلال كردهاند در واقع استدلال از ملازم شيء به شيء است و اطلاق برهان صديقين بر آن مسامحي و حشو است. ضمن اينكه غير از ايرادات عقلي و منطقي، استشهادات مبدعين اين براهين (لِم و صديقين) به آيات و روايات تأويل گونه به همراه تقطيع موردي و تفسير به رأي ميباشد. لذا تنها برهان بر شناخت واجب كه تصويري عقلي دارد و مورد تأييد قرآن و عترت(ع) نيز هست و مقدمات آن تمام و برهاني منتج است برهان اِن است كه مَبادي برهان در آن تمام است و براي عقول كافۀ ناس اعم از عوام و خواص تصوراً و تصديقاً قابل پذيرش است. آنچنان كه تفصيل آن در شرح نويسنده بر كشف المراد خواهد آمد. ويژگي اين شرح، استدلال محوري و تفكر و نيز تتبع گسترده در اقوال شارحين از گذشته تا كنون است.

No abstract