بررسي اهميت پرورش تفكرانتقادي دركودكان با تكيه برداستان‌هاي مثنوي مولوي(رهيافتي آموزشي براساس نظريۀ ليپمن)

هدف ا‌ز اين پژوهش، دستيابي به تفكر انتقادي در داستان‌هاي مثنوي  به‌منظور تبيين تفكر انتقادي در تعليم‌ و تربيت كودك است. پژوهش پيشِ روابتدا جايگاه اهميت پرورش تفكر انتقادي‌ در كودكان ‌را بررسي كرده، سپس به تحليل داستان‌هاي موجود در مثنوي ازجهت ‌مهارت‌هاي ‌تفكر انتقادي براساس ديدگاه  ليپمن پرداخته است. روش پژوهش، توصيفيتحليلي است. اين پژوهش درصدد پاسخ به اين پرسش است كه آيا داستان‌هاي مثنوي به لحاظ موضوع و ساختار به نيازهاي كودكان در جهت پرورش فلسفي آن‌ها پاسخ مي‌دهد؟ يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه بيش از 211 داستان ِمثنوي علاوه‌براين‌كه در زمينه‌ عاطفي نيرومندند، ‌چالش‌هاي بالقوه‌اي ‌را نيز براي پردازش شناختي در كودك فراهم مي‌كنند. ويژگي ساخـتاري داستان‌ها به شيـوۀ غيرمستقيم و تنوع موضوعات، مي‌تواند تفكر كودكان‌ را تحت تأثير قراردهد و منجر به شكل‌گيري مهارت‌هايي درتفكر انتقادي‌؛ ‌مانندپرسش، استنباط‌ و...در كودكان شود وآن‌ها به كمك اين مهارت‌ها قادر خواهند بود مسائل پيرامون خويش را به‌روشني درك و ارزيابي كنند