بررسي اضطراب ناشي از كرونا و ارتباط آن با فرسودگي شغلي در كاركنان بيمارستان: مطالعه مقطعي در جنوب شرق ايران

سابقه و هدف: ظهور ناگهاني بيماري كرونا (كوويد19) ممكن است منجر به اضطراب ناشي از اين بيماري در كاركنان بيمارستاني گردد. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسي اضطراب ناشي از كرونا و ارتباط آن با فرسودگي شغلي در كاركنان يك بيمارستان انجام شد. مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصيفي تحليلي حاضر به صورت مقطعي در ارديبهشت سال 1399 در ارتباط با كاركنان يك بيمارستان واقع در شهر زاهدان صورت گرفت. در اين پژوهش 353 نفر از شاغلين آن بيمارستان به روش سرشماري و با در نظر گرفتن معيارهاي ورود، وارد مطالعه شدند و به پرسشنامه سه قسمتي حاوي اطلاعات دموگرافيك و شغلي، اضطراب ناشي از كرونا و فرسودگي شغلي پاسخ دادند. در نهايت آناليزهاي آماري با استفاده از نرم‌افزار Stata 14 انجام شد. يافته‌ها: بيش از نصف جامعه پژوهش را زنان تشكيل دادند. اغلب افراد متأهل بوده و بين 20 تا 30 سال سن داشتند. شيوع اضطراب شديد برابر با 11.9 درصد بود و در مؤلفه‌هاي خستگي عاطفي، مسخ شخصيت و عدم كفايت شخصي به ترتيب 23.2، 7.4 و 57.5 درصد از جامعه پژوهش داراي نشانگان فرسودگي شغلي بودند. در اين مطالعه مشخص شد كه بين اضطراب ناشي از كرونا و فرسودگي شغلي، ارتباط معناداري وجود دارد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان دادند كه ارتباط معناداري بين اضطراب ناشي از كرونا و فرسودگي شغلي وجود دارد. براساس شيوع بالاي اين اختلالات پيشنهاد مي‌شود توجه بيشتري بر سلامتي كاركنان بيمارستاني به دليل نقش ويژه‌اي كه در مقابله با كوويد19 دارند، منعطف شود.