ارزيابي تحمل به تنش خشكي در لاين هاي جو با استفاده از شاخص هاي تحمل

تنش خشكي يكي از مهم ترين عوامل محيطي كاهش عملكرد دانه جو مي باشد و با وجود پيشرفت هاي اخير در اصلاح اين گياه، هم چنان نياز به بهبود ارقام جو متحمل به تنش خشكي در كشور احساس مي شود. در تحقيق حاضر، تعداد 81 لاين جو طي سال هاي زراعي 1397-98 و 99-1398 در دو شرايط آبياري نرمال و تنش خشكي در مرحله پنجه زني در دانشگاه تبريز مورد بررسي قرار گرفتند. تنش خشكي با استفاده از تشتك تبخير برحسب 50 ميلي متر تبخير از تشتك اعمال گرديد. ارزيابي تحمل به تنش خشكي با استفاده از شاخص هاي تحمل به تنش مختلف ضمن تأييد وجود تنوع ژنتيكي، نشان داد كه لاين هاي شماره 38، 48 و 67 با دارا بودن ميانگين عملكرد دانه بالا در هر دو شرايط از تحمل به تنش خشكي بالايي برخوردار هستند. اكثر شاخص ها با ميانگين عملكرد همبستگي معني داري داشتند، اما بيشترين مقدار همبستگي با عملكرد مربوط به شاخص هاي K1STI، MP و GMP در شرايط تنش خشكي و شاخص هاي YI، WGMI، K2STI و HM تحت شرايط آبياري معمولي بود. با تجزيه خوشه اي، لاين ها در چهار گروه قرار گرفتند كه لاين هاي موجود در گروه اول و تا حدودي گروه دوم از نظر عملكرد در هر دو شرايط محيطي و نيز شاخص هاي تحمل به تنش وضعيت قابل قبولي داشتند، در حالي كه بيش از نيمي از لاين ها حساس به تنش خشكي بودند. در نهايت نتايج تجزيه به مؤلفه هاي اصلي هم خواني خوبي با نتايج ساير روش ها داشت. اطلاعات پژوهش حاضر را مي توان در آزمايشات مقايسه عملكرد و ساير برنامه هاي به نژادي آتي مورد استفاده قرار داد.