پاسخ گياهچه هاي هيبريد ذرت به تنش شوري با استفاده از سيستم دفاع آنتي اكسيدان بر روي ژل پلي آكريلاميد

به منظور ارزيابي پاسخ هيبريد هاي ذرت به تنش شوري، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان اردبيل (مغان) در سال 1399 انجام گرفت. فاكتور اول سه سطح شوري صفر، 100 و 200 ميلي مولار سديم كلرايد و فاكتور دوم شش هيبريد ذرت (SC647، TWC647، SC704، SC705، SC706 و SC715) بودند. نتايج حاصل از تجزيه الكتروفورزي روي ژل پلي آكريلاميد هشت درصد نشان داد كه به ترتيب سه، دو و يك ايزوفرم براي آنزيم سوپراكسيد ديسموتاز (SOD)، پراكسيداز (POX) و كاتالاز (CAT) مشاهده شد و براي هر نوار روي ژل ميزان مساحت × شدت به عنوان فعاليت ايزوفرم آنزيم هاي آنتي كسيدان توسط نرم افزار MCID مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل نشان داد كه وزن خشك گياهچه هاي هيبريد ذرت تحت تنش شوري به طور معني دار كاهش يافت. اما ميزان مالون دي آلدئيد (MDA)، پراكسيد هيدروژن (H2O2) و فعاليت ايزوفرم هاي SOD، POX و CAT افزايش معني داري داشتند. همبستگي بين وزن خشك گياهچه با فعاليت POX و CAT مثبت و معني دار بود. تجزيه نشان داد كه هيبريدهاي ذرت در دو گروه مختلف قرار گرفتند. هيبريد TWC647 با بيشترين وزن خشك گياهچه، كمترين ميزان MDA و بيشترين فعاليت آنزيم هاي آنتي كسيدان نسبت به ساير هيبريدهاي ذرت مورد مطالعه از مقاومت به شوري نسبي بالايي برخوردار بود. نتايج حاصل نشان مي دهد كه هيبريدهاي ذرت مقاوم به شوري از سيستم دفاع آنتي كسيداني بالاي برخوردار هستند.