طراحي الگوي آنومي سازماني با رويكرد تركيبي مدل‌سازي ساختاري تفسيري فازي (مورد مطالعه: سازمان‌هاي دولتي شهر خرم‌آباد)

پژوهش حاضر با هدف طراحي مدل آنومي سازماني انجام گرفت كه از نظر هدف كاربردي و از حيث روش، توصيفي پيمايشي بود. جامعه آماري پژوهش تمامي مديران دستگاه هاي اجرايي شهر خرم آباد بودندكه در فاز كيفي 21 تن با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند و در فاز كمي 55 تن با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. تحليل داده هاي كيفي با استفاده از روش داده بنياد انجام شد كه در نتيجه آن 9 عامل اصلي در شكل گيري آنومي سازماني شناسايي شد. در بخش كمي، مدل آنومي سازماني در چهار سطح با استفاده از روش مدل سازي ساختاري تفسيري فازي طراحي شد كه در آن سوء مديريت به عنوان عامل اصلي موثر در شكل گيري آنومي سازمان در سطح چهارم مدل جاي گرفت. ابهام هنجاري و ناتواني در انگيزش كاركنان در سطح سوم، عدم ثبات مديريت، ضعف در مديريت عملكرد، ناكارآمدي سيستم ارتباطات و عدم برخورداري سازمان از ظرفيت تغيير در سطح دوم و ناكارآمدي هاي سيستم مديريت دولتي و امنيت شغلي بالا در سطح يك مدل جاي گرفتند كه اين امر ضرورت توجه به شايسته سالاري در انتصاب مديران سطوح مختلف سازماني را آشكار مي سازد كه پيرو آن از طريق طراحي سيستم مديريت منابع انساني كارآمد و اثربخش مي توان مقابله هر چه بيشتر با عوامل ايجاد كننده آنومي در سازمان را متصور بود.