بررسي تأثير مرشديت بر يادگيري سازماني با ميانجي‌گري قابليت‌هاي

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير مرشديت بر يادگيري سازماني با ميانجي‌گري قابليت‌هاي كاركنان اداره آموزش‌و‌پرورش شهرستان خاش انجام گرفته است. اين پژوهش كاربردي از نوع توصيفي پيمايشي به روش هم‌بستگي است. جامعه آماري شامل كليه كاركنان و دبيران هر سه مقطع اداره آموزش‌و‌پرورش شهرستان خاش هستند. با توجه به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده در دسترس تعداد 300 نفر از كاركنان و معلمان انتخاب شدند. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي ضريب هم‌بستگي اسپيرمن و پيرسون، رگرسيون خطي هم‌زمان و چندگانه و به‌وسيله نرم‌افزار آماري اس‌پي‌اس‌اس تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين مرشديت و يادگيري سازماني، يادگيري سازماني و قابليت‌هاي كاركنان و هم‌چنين مرشديت و قابليت‌هاي كاركنان رابطه مثبت و معناداري در سطح خطاي 0.01 وجود دارد. با توجه به تحليل داده‌ها بين متغيرهاي مرشديت با يادگيري سازماني و قابليت‌هاي كاركنان، رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. هم‌چنين مشخص شد كه متغير مرشديت با ميانجي‌گري قابليت‌هاي كاركنان بر يادگيري سازماني كاركنان تأثير مثبت و به‌سزايي دارد. از عوامل مهم در مرشديت ارائه خودباوري، نگرش، انگيزش، اعتماد سازماني، و مسئوليت‌پذيري كاركنان، توانايي و مهارت مديران در شنيدن ايده‌ها و نظرات جديد كاركنان است كه از عوامل مهم در بهتر انجام دادن وظايف فردي، تيمي و سازماني است.