ارزيابي عوامل موثر بر اجراي حكمروايي شهري مشاركتي ( برنامه NBN) در منطقه 2 كلان‌شهر تبريز

گسترش شهرنشيني و به دنبال آن، مشكلات خاص زندگي شهري، بيش از پيش توجه به راهبردها و چاره‌هاي سودمند براي بهينه‌سازي زندگي شهروندان را ضروري كرده است. در چند دهه اخير، با مطرح شدن مفاهيم و رويكردهاي دموكراتيك، الگوهاي جديد حاكميتي شكل يافتند. يكي از اين اشكال جديد، جنبش حكمروايي خوب شهري بوده است. اين الگو به عنوان فرايند مشاركتي تعريف مي‌شود كه با مشاركت شهروندان و تغيير نقش و كاكردهاي حاكميت محلي همراه است. در اين راستا، برنامه NBN با اصطلاح «همسايه‌ها محيط پيرامون همسايگي خود را مي‌سازند» ، به عنوان يكي از موفق‌ترين راه در زمينه مديريت شهري و حكمروايي خوب شهري در طي ده سال گذشته در شهر روچستر نيويورك مي‌باشد. در اين برنامه ، همه شهروندان سعي در ساماندهي محيط زندگي اطراف خود مي‌باشند. هدف از انجام اين پژوهش، ارزيابي عوامل موثر بر اجراي حكمروايي شهري مشاركتي( برنامه NBN) در منطقه 2 كلان‌شهر تبريز مي‌باشد. روش پژوهش توصيفيتحليلي بوده و جامعه آماري با توجه به فرمول كوكران و جمعيت منطقه 2 كلان‌شهر تبريز، 382 نفر مي‌باشد. براي گردآوري اطلاعات از ابزار پرسش‌نامه‌ و براي تجزيه و تحليل دادههاي حاصله از پرسشنامه از نرم افزار ليزرل و SPSS استفاده شده است. با توجه به نتايج تجزيه و تحليل داده‌ها، در محيط برنامه ليزرل مدل از برازش مطلوبي برخوردار بوده و در بين شاخص‌ها، شاخص« توافق جمعي» به عنوان شاخص اول محاسبه گرديد. اين بدين معني است كه منافع مختلف جامعه به سمت اجماعي گسترده كه بهترين و بيشترين منفعت را براي تمام اجماع و همه شهروندان در پي داشته باشد، هدايت شود. هم چنين در نرم افزار SPSS با توجه به آزمون تي تك نمونه‌اي ، عوامل موثر در حكمروايي شهري مشاركتي(برنامه NBN) در منطقه مذكور، از وضعيت خوبي برخوردار نمي‌باشد.