اثربخشي درمان خودشفقت‌ورزي بر پريشاني روان‌شناختي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به پسوريازيس

زمينه و هدف: بيماري هاي پوستي همانند پسوريازيس، با ناتواني هاي روان‌شناختي و اجتماعي قابل‌ملاحظه‌اي همراه هستند. ازاين‌رو، پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان خود شفقت ورزي بر پريشاني روان‌شناختي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به پسوريازيس انجام گرفت. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با گروه كنترل و پيگيري يك‌ماهه است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه‌ي بيماران پوستي پسوريازيس بود كه بين ماه هاي دي تا اسفند ۱۳۹۸ به مراكز درماني پوستي در شهر تهران مراجعه نمودند. از اين جامعه، ۴۰ نفر به شيوه‌ي نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش (۲۰ نفر) و كنترل (۲۰ نفر) گمارده شدند. اعضاي گروه آزمايش از هفت جلسه درمان خودشفقت‌ورزي برخوردار گرديدند، بااين‌حال گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكرد. پرسشنامه‌هاي پريشاني روان‌شناختي كسلر (۲۰۰۲) و كيفيت زندگي بريف (۱۹۹۶)، قبل و بعد از مداخلات آموزشي، به‌عنوان پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري بر روي كليه افراد اجرا گرديد. يافته‌هاي حاصل از پژوهش با استفاده از تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر و نرم‌افزار SPSS۲۰ مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج بيانگر اين بود كه درمان خودشفقت ورزي بر كاهش پريشاني روان‌شناختي و افزايش كيفيت زندگي در بيماران پوستي پسوريازيس به‌طور معناداري مؤثر بوده است (P 0.001). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد درمان خودشفقت ورزي، از طريق افزايش مهرباني نسبت به خود و ديگران و مديريت احساسات، مي‌تواند منجر به بهبود پريشاني روان‌شناختي و كيفيت زندگي بيماران شود.