مقايسه اثربخشي درمان خودشفقت‌ ورزي و آموزش سرمايه روان‌شناختي بر تحمل پريشاني و خودتنظيمي هيجاني

زمينه و هدف: فلج مغزي به اختلال غير پيش‌رونده در حركت و وضعيت اطلاق مي شود كه به دنبال ضايعه عصبي در سال‌هاي اوليه روي مي دهد و سبب بروز ناتوانايي‌هاي حركتي و نورولوژيك مي‌گردد. اختلال در انجام فعاليت‌هاي روزمره زندگي، هزينه هاي درماني سنگين و وابستگي شديد به اطرافيان بر كاركرد خانواده و به‌ويژه مادران اثر مي‌گذارد؛ بنابراين پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي درمان خودشفقت‌ ورزي و آموزش سرمايه روان‌شناختي بر تحمل پريشاني و خودتنظيمي هيجاني مادران كودكان فلج مغزي انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس آزمون و پيگيري بود. جامعه آماري پژوهش شامل مادران داراي كودكان مبتلا به فلج مغزي در مراكز توان‌بخشي تحت نظر بهزيستي شهركرد در سال ۱۳۹۸ بود (۲۷۰ نفر) كه از اين تعداد، نمونه‌اي به حجم ۴۵ نفر به‌صورت دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي در سه گروه ۱۵ نفره (دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل) گمارده شدند. افراد دو گروه آزمايش در دوره not;هاي خودشفقت‌ورزي و سرمايه ي‌‌ روان‌شناختي در ۱۰ جلسه ۹۰ دقيقه اي شركت كردند؛ اما براي گروه كنترل، مداخله‌‌‌‌اي صورت نگرفت. شركت not;كنندگان در سه مرحله به پرسشنامه هاي تحمل پريشاني هيجاني سيمونز و گاهر (۲۰۰۵) و پرسشنامه خودتنظيمي هيجاني (۲۰۱۰) پاسخ دادند. داده‌‌هاي پژوهش با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و تي مستقل تحليل شد. يافته‌ها: نتايج بيانگر اين بود كه آموزش خودشفقت‌ورزي و آموزش سرمايه ي‌‌ روان‌شناختي به‌طور يكسان و مؤثري سبب افزايش تحمل پريشاني مادران كودكان مبتلا به فلج مغزي شده است (۰۵/۰ p) و از بين دو شيوه مداخله اي، تنها آموزش سرمايه‌ روان‌شناختي توانسته منجر به بهبود خودتنظيمي هيجاني مادران شود (۰۰۱/۰ p). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش حاضر مي توان گفت كه دو شيوه مداخله آموزش خودشفقت‌ورزي و آموزش سرمايه ي‌‌ روان‌شناختي مي‌تواند به‌عنوان گزينه‌هاي مداخله اي مؤثر به‌منظور بهبود تحمل پريشاني و خودتنظيمي مادران كودكان مبتلا به فلج مغزي مورداستفاده قرار گيرد.