بررسي فناوري نيروگاه‌هاي دودكش خورشيدي

امروزه با توجه به مشكلات سوخت‌هاي فسيلي از قبيل تجديدناپذير بودن، آلودگي زيست‌محيطي و...، انرژي‌هاي تجديدپذير اهميت بالايي پيدا كرده‌اند. فناوري دودكش خورشيدي يكي از زمينه‌هاي انرژي‌هاي تجديدپذير است كه قابليت استفاده در نيروگاه را دارد. افزايش استفاده از انرژي خورشيدي در سال‌هاي اخير علاقه شديدي به توسعه فناوري دودكش خورشيدي ايجاد كرده است. در اين مقاله به بررسي اجزاي نيروگاه دودكش خورشيدي كه شامل سه بخش اصلي كلكتور، واحد انتقال توان و دودكش است مي‌پردازيم. با توجه به بازدهي بسيار پايين نيروگاه‌هاي دوكش خورشيدي تركيب اين نيروگاه با فناوري‌هاي ديگر مانند نمك‌زدايي و خشك‌كن پيشنهاد مي‌شود. هم‌چنين بهينه‌سازي پارامترهاي مؤثر در فناوري دودكش خورشيدي تركيبي با نمك‌زدايي بررسي شده است. در ادامه امكان‌سنجي نصب نيروگاه دودكش خورشيدي در نقاط مختلف كشور ايران بررسي مي‌شود. در پايان نتايج مطالعات تجربي انجام‌شده در زمينه دودكش خورشيدي از زمان پيدايش اين فناوري در مانزانرس اسپانيا تا سال‌هاي اخير بيان شده است.