مروري بر مشاركت مراكز داده توزيع شده در برنامه هاي پاسخ تقاضاي شبكه هوشمند برق

با افزايش روزافزون استفاده از خدمات رايانش ابري و سرويس‌هاي اينترنت، ارائه‌دهندگان اين سرويس‌ها ترغيب مي‌شوند تا مراكز داده بزرگتر و به تعداد بيشتر ايجاد نمايند. در سال‌هاي اخير، ميزان انرژي مصرفي اين مراكز به طور چشمگيري افزايش يافته است كه تاثيرات قابل توجهي نيز بر كارايي شبكه برق دارد. پاسخ تقاضاي مراكز داده يكي از راه‌حل‌هاي موثر به منظور تشويق اپراتورهاي مراكز داده براي تطبيق ميزان مصرفشان با شرايط شبكه است. مشاركت موثر مراكز داده نه تنها مي‌تواند بر كارايي شبكه برق تاثير بگذارد، بلكه سبب كاهش هزينه‌هاي برق مصرفي سرويس‌دهندگان خواهد شد. اپراتورهاي مراكز داده نه تنها امكان شيفت زماني بارهاي كاري خود را دارند، بلكه با بهره‌گيري از مراكز داده توزيع‌شده و همچنين از طريق همكاري با يكديگر در قالب اتحاديه‌ها مي‌توانند بارهاي كاري خود را بصورت مكاني مهاجرت داده، تا از مزاياي فراهم شده توسط برنامه‌هاي پاسخ تقاضاي وابسته به مكان نيز بهره‌مند شوند. در اين راستا، پژوهشگران راهكارهاي گوناگوني را براي بهره‌گيري از انعطاف مراكز داده توزيع‌شده به منظور بهبود مشاركت آن‌ها در برنامه‌هاي پاسخ تقاضا ارائه كرده‌اند. اين مقاله به مرور و دسته‌بندي اين روش‌ها مي‌پردازد. در اين راستا، در ابتدا، پيش‌زمينه‌اي در مورد مفاهيمي همچون شبكه هوشمند برق، برنامههاي پاسخ تقاضا، تعامل مراكز داده با شبكه و اتحاديه‌هاي ابري بيان شده است. در ادامه به مرور و دسته‌بندي پژوهش‌هاي انجام شده در حوزه مورد بحث پرداخته شده است. در پايان نيز كاستي‌ها و مسير‌ پيش روي اين حوزه بيان شده است.