كلاسه‌‎بندي چند كلاسه‎‌ي تصور كلمات فارسي در سيگنال‎‌هاي مغزي

گفتار يا مكالمه خاموش‌ فرايندي است كه فرد بدون حركت دادن عضلات خود براي گفتن كلمه، صداي كلمات را تصور مي‌كند. استفاده از سيگنال‌هاي مغزي شخصي كه در حال گفتار خاموش مي‌باشد براي تشخيص كلمات واقعي در نظر گرفته شده، مي‌تواند گامي بزرگ در جهت كمك به افراد داراي ناتواني جسمي (مانند سندرم قفل شدگي) براي برقراري ارتباط مؤثر با ديگران باشد. پيشرفت‌هاي اخير در فن آوري‌ها و دستگاه‌هاي ضبط سيگنال‌هاي مغز، به ويژه الكتروانسفالوگرام (EEG)، اين تحقيق را در شناخت گفتار خاموش ممكن كرده است. در حالي كه اين تحقيقات در گام‌هاي اوليه است، مطالعات منتشر شده نتايج اميدوار كننده‌اي را نشان داده‌اند.اگرچه در سطح بين المللي فعاليت‌هاي متعددي براي شناسايي اصوات در مكالمه خاموش صورت گرفته، ولي تا كنون براي كلمات فارسي كار زيادي انجام نشده است. در اين پژوهش سعي كرده‌‎ايم پس از طرح آزمايش و ثبت داده‌‎ها، با روش‌هاي كلاسه بندي گوناگون و با استناد به ويژگي‌هاي متنوع، تشخيص بين چند كلمه فارسي انجام گردد. 6 كلمه پر كاربرد فارسي و سكوت براي اين منظور انتخاب شده‌‎اند. دقت‎‌هاي بدست آمده شامل متوسط 60% براي تفكيك بين دو كلمه، متوسط 40% براي تفكيك بين دوكلمه به همراه سكوت و 33%براي 6 كلمه و سكوت روي دادگان دراز مدت است.‌ اين مقادير بالاتر از متوسط احتمال موفقيت در انتخاب تصادفي ( به ترتيب 50 و‌ 33 و 14درصد) هستند. بعلاوه نتايج حاصل نشان دهندۀ تاثير بالاي عامل زمان بر دقت كلاسه‎بندي است بطوري كه سيگنال‎‌هاي با فاصله زماني زياد براحتي و با دقت بسيار بالا از يكديگر تفكيك مي‎‌شوند، حتي اگر مربوط به يك فعاليت باشند. برعكس تمايز بين سيگنال‎‌هاي تقريباً همزمان، حتي هنگام تصور دو كلمۀ متفاوت بسيار مشكل است. همچنين ملاحظه شد كه در تمام موارد قدرت تفكيك با افزايش تعداد كانال‎‌هاي داده افزايش مي‎‌يابد.‌