رابطۀ ايمان و عمل از ديدگاه ويتگنشتاين متقدم

رابطۀ ايمان و عمل تنها دلمشغولي الهي‌دانان نبوده و نيست، بلكه فيلسوفان نيز دربارۀ آن به بحث و گفت‌وگو پرداخته‌اند. ويتگنشتاين جزو آن دسته فيلسوفاني است كه هم در نظر و هم در عمل دلمشغول رابطۀ ايمان و عمل بوده است؛ البته به روش خاص خود او حتي در رسالۀ منطقي فلسفي كه شايد به‌نظر برسد صرفاً اثري منطقي و فلسفي محض است، تلاش كرده است به مسئلۀ ايمان و عمل بپردازد. مسئلۀ «بيان‌كردني» و «نشان‌دادني» به همين قصد و غايت در رساله گنجانده شده است. از نظر او ايمان جزو واقعيت‌هايي است كه شخص مؤمن آن را در عمل خود نشان مي‌دهد، بنابراين ميان نظر و عمل در نظر او تلازم وجود دارد. در اين مقاله اين مدعا با شواهد بسياري در آثار خود ويتگنشتاين و آثار مفسران او نشان داده شده است.