تحليل كانوني رابطه بين ابعاد سرمايه اجتماعي و مؤلفه‌هاي پايداري فعاليت شالي‌كاران چندكاره در حوضه آبريز دشت هراز

سرمايه اجتماعي به‌عنوان شالوده و زيربناي توسعه درون‌زا در يك جامعه به‌طور عام و جامعه روستايي به‌طور خاص در نظر گرفته مي‌شود. بر اين اساس، هدف تحقيق حاضر بررسي همبستگي كانوني بين ابعاد سرمايه اجتماعي و مؤلفه‌هاي پايداري فعاليت شالي‌كاران چندكاره در حوضه آبريز دشت هراز بود. تحقيق حاضر، از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ روش، توصيفيپيمايشي بود و جامعه آماري آن را كليه شالي‌كاران چندكاره در حوضه آبريز دشت هراز تشكيل مي‌دهند كه به علت در دست نبودن بانك اطلاعاتي مناسب، براي نمونه‌گيري، از روش نمونه‌گيري گلوله برفي استفاده شد و در نهايت، 182 شالي‌كار چندكاره شناسايي شدند و در تحقيق مشاركت كردند. نتايج نشان داد كه رابطه بين متغيرهاي كانوني سرمايه اجتماعي و پايداري فعاليت شالي‌كاران چندكاره 41/0 است؛ همچنين، هفده درصد از تغييرات متغير كانوني پايداري فعاليت شالي‌كاران چندكاره با متغير كانوني سرمايه اجتماعي تبيين مي‌شود. از اين‌رو، هرچه ميزان مؤلفه‌هاي شناختي و ساختاري در بين شالي‌كاران چندكاره بيشتر باشد، به همان نسبت، ميزان پايداري بوم‌شناختي، اجتماعي و اقتصادي بالاتر خواهد بود.