عنوان مقاله :
سير احيا و تحول هنر نگارگري معاصر تركيه
پديد آورندگان :
ابوالحسن مقدمي ، سودا دانشگاه هنر اسلامي تبريز - دانشكدۀ هنرهاي صناعي , محمدزاده ، مهدي دانشگاه هنر اسلامي تبريز - دانشكدۀ هنرهاي تجسمي
كليدواژه :
نگارگري تركيه , هنر معاصر , مكتب عثماني
چكيده فارسي :
بيان مسئله: نگارگري معاصرتركيه وامدار ميراث عظيم نقاشي عثماني است. هرچند در طي مسير پرفرازونشيبش بعد از شكلگيري جمهوريت تركيه (1923 م.) دچار افول شد و تا دهۀ 1940 م. چندان در هنر تركيه قابل رديابي نيست، ولي در نهايت توانسته است به كمك هنرمنداني كه در پي احياي نگارگري بودهاند، امروزه به سبكهاي خاص و شيوههاي شخصي دست پيدا كند. اين سبك شخصي و نوآوريها بعد از 1970 م. در دو بخش تحول و نوآوري مضموني نگارهها و سپس تحول و نوآوري فرمي نگارهها به وضوح قابل پيگيري است.هدف پژوهش: اين پژوهش در نظر دارد تحولات و نوآوريهاي نگارگران معاصر تركيه را مورد مطالعه قرار دهد و در طي پژوهش به اين دو سؤال پاسخ دهد: «نگارگري تركيه بعد از استقرار جمهوريت چه ويژگيهايي دارد؟» و «چه آثار نوآورانهاي در نگارگري معاصر تركيه شكل گرفته است؟» و در همين راستا براي پاسخ به سؤالات مورد نظر در اين پژوهش آثار ده نگارگر معاصر كه داراي سبك شخصي هستند، مورد مطالعه قرار گرفته است.روش پژوهش: اين مقاله با استفاده از روش توصيفي-تحليلي و با گردآوري اطلاعات به روش كتابخانهاي و آرشيوي از طريق مكاتبات با خود هنرمندان و جمعآوري آثار از مجموعههاي شخصي آنها، به مطالعه و تحليل آثار پرداخته است.نتيجهگيري: نتايج نشان ميدهد گروهي از نگارگران با بهرهگيري از سبك و اسلوب مكتب نگارگري كلاسيك عثماني دست به نوآوري در مضمون زدهاند و گروه ديگر نهتنها اسلوب رايج نگارگري كلاسيك را تغيير دادهاند، بلكه نگارگري را در هنرهاي اجرايي و مفهومي نيز اجرا كردهاند. به عبارت ديگر نگارگران معاصر در كنار حفظ سنتهاي نگارگري عثماني توانستهاند مفاهيم معاصر را در قالبهاي بياني امروزي به مخاطب ارائه كنند.